تغييرات اقليمي و تأثير آن بر وضعيت پراكنش سوسماران در خطر انقراض در ايران

در اين مطالعه سعي شده است تا اثر تغييرات اقليمي طي 30 سال آينده بر پراكنش سه گونه از سوسماران در معرض انقراض مورد بررسي قرار گيرد. براي اين منظور سه گونه Phrynocephalus horvathi, Eremias pleskei, Darevskia kopetdaghica انتخاب شدند كه در نواحي شمال غرب و شمال شرق ايران پراكنش دارند. مدل سازي آشيان بوم شناسي آن ها نشان داد، كه در زمان حاضر محدوده پيش بيني شده مساعد حضور گونه ها كمي بيش تر از مناطق پراكنش كنوني آن ها است، ولي طي 30 سال آينده (تا سال 2050) اين ميزان از نواحي مساعد به مقدار 50 درصد براي E. pleskei و 30 درصد براي Ph. horvathi و يا حتي بيش از 50 درصد براي D. kopetdaghica كاهش مي يابد. كم ترين ميزان دماي محيط در سردترين ماه و فصل سال از جمله عوامل مهم در اين تغييرات محسوب مي شوند. افزايش گرماي جهاني طي 30 سال آينده توازن دمايي در فصل هاي سال را بر هم مي زند و همين امر مي تواند اثر مستقيمي روي سوسماران كه جزء جانوران خونسرد هستند، داشته باشد. با مديريت مناطق حفاظت شده و بررسي دقيق تر نواحي مورد نياز جهت حفاظت، مي توان از انقراض جانوران با پراكنش محدود در اثر تغيير اقليم جلوگيري كرد. هم چنين افزايش آگاهي مردم درباره اهميت حفاظت از تنوع زيستي امري ضروري است.