مقايسه و سنجش غلظت فلزات سنگين شامل كادميوم و سرب در بافت صدف دسته چاقوئي (Von Cosel, 1989) Solen dactylus در آب هاي سواحل استان هرمزگان (تياب و سيريك)

هدف اين تحقيق اندازه گيري غلظت هاي سرب و كادميوم در بافت عضله صدف Solen dactylus در مناطق تياب و سيريك واقع در استان هرمزگان مي باشد. براي انجام اين تحقيق، در فصل تابستان 1397 از هر منطقه ذكر شده 30 عدد صدف Solen dactylus جمع آوري و سپس در آزمايشگاه نسبت به انجام عمليات زيست سنجي اقدام گرديد. به منظور اندازه گيري غلظت سرب و كادميوم از روش اسپكتروفتومتري جذب اتمي استفاده شد. نتايج ثبت شده براي ميانگين غلظت هاي فلزات سرب و كادميوم نشان داد كه بين ايستگاه هاي تياب و سيريك اختلاف معني داري وجود دارد (p≤0/05) و بيش ترين ميانگين غلظت سرب و كادميوم به ترتيب در بافت عضله صدف دسته چاقويي، سرب (0/065±0/761) و كادميوم (0/075±0/506) در نمونه هاي ايستگاه تياب مشاهده گرديده، هم چنين ميزان آلودگي سرب، نسبت به كادميوم بيش تر مي باشد. از طرفي نتايج نشان مي دهد كه عواملي نظير زيستگاه صدف ملوك (Solen dactylus) بر روي ميزان تجمع فلزات سنگين سرب و كادميوم موثر مي باشد به طوري كه ايستگاه تياب آلودگي بالاتري نسبت به ايستگاه سيريك نشان مي دهد. از طرفي ميزان اين فلزات سنگين در بافت صدف دسته چاقويي در ايستگاه تياب بيش تر از استاندارد سازمان بهداشت جهاني (WHO) بوده و هم چنين در منطقه سيريك غلظت فلز سرب كم تر و غلظت فلز كادميوم بيش تر از سازمان بهداشت جهاني (WHO) مي باشد،  بنابراين به نظر مي رسد مصرف صدف دسته چاقويي هم به عنوان غذاي ميگو و هم توسط انسان بايد با ملاحظات بهداشتي همراه باشد.