تأثير خون هاي بز و گوسفند بر رسيدگي جنسي، بازماندگي و ميزان توليد كوكون و لارو در زالوي شرقي (Hirudo orientalis)

افزايش تقاضاي زالوهاي دارويي در سراسر جهان، نياز به منابع جديد زالو را افزايش داده است. اين تحقيق به منظور تعيين خون مناسب بر رسيدگي جنسي و ميزان توليد كوكون در زالوي شرقي انجام گرفت. بدين منظور 120 قطعه زالو با سن متوسط يك هفته و با وزن متوسط 0/04±0/1 گرم در 2 تيمار (تغذيه با خون بز وگوسفند) و هر تيمار با 3 تكرار، در ظروف پلاستيكي 10 ليتري تقسيم شدند. جهت تغذيه زالو­ها، خون مورد نياز از كشتارگاه تهيه و براي جلوگيري از لخته شدن خون، به ظرف خونگيري منتقل گرديد و به خون 5 سي سي هپارين سديم اضافه شد. جهت تغذيه زالو، خون به دماي 37 تا 38 درجه سلسيوس رسيد. 48 ساعت اول بعد از تغذيه جهت جلوگيري از تلفات و كنترل آمونياك، آب ظروف روزي 2 مرتبه و به ميزان 70درصد تعويض شد. تغذيه مجدد بعد از گذشت يك ماه از تغذيه قبل و طي 6مرحله انجام شد. به منظور اطلاع از رسيدگي جنسي زالوها، پايان مرحله 5 و 6 تغذيه از هر تيمار دو عدد زالو به صورت تصادفي انتخاب و تشريح شد. نتايج حاصل نشان داد تعداد كوكون و لارو در تيمار تغذيه شده با خون بز به طور معني داري نسبت به تيمار تغذيه شده با خون گوسفند بالاتر بود (0/05 p). بازماندگي زالوهاي تغذيه شده با خون بز نسبت به تيمار تغذيه شده با خون گوسفند بالاتر بوده ولي از لحاظ آماري اختلاف معني داري مشاهده نشد. نتايج اين تحقيق بر موثر بودن تغذيه زالو با خون بز دلالت مي كند.