برآورد پارامترهاي ژنتيكي برخي صفات باروري و بررسي اثر متقابل ژنوتيپ و محيط در گاو هلشتاين

مقدمه: هدف اين مطالعه ارزيابي اثرات متقابل ژنوتيپ و محيط و هم چنين براورد پارامتر هاي ژنتيكي براي صفات باروري (سن اولين زايش و فاصله بين دو زايش) در گاوهاي نژاد هلشتاين در بين اقليم هاي مختلف ايران بود. اطلاعات مورد نياز در مركز اصلاح نژاد دام كرج بين سال هاي 81 تا 96 جمع آوري شد. اين اطلاعات بر اساس شرايط اقليمي به سه محيط معتدل، نيمه سرد و سرد تقسيم شد. اجزاي كواريانس و همبستگي ژنتيكي بر اساس مدل سه صفتي و با روش حداكثر درست نمايي محدود شده براورد شد. هرصفت درهر اقليم به عنوان صفات مستقل در نظر گرفته شد. ميزان وراثت پذيري صفات باروري در اقليم سرد بالاتر و براي سن اولين زايش و فاصله بين دو زايش به ترتيب برابر 0/217 و 0/058 بود. هم چنين اين صفات در اقليم سرد عملكرد مناسب تري داشتند. همبستگي ژنتيكي براي صفت سن اولين زايش در محدوده 0/857 تا 0/897 و براي صفت فاصله بين دو زايش بين 0/487 و 0/859 قرار داشت. براورد همبستگي ژنتيكي در اين تحقيق نشان داد كه اثرات متقابل ژنوتيپ و محيط به خصوص براي صفت فاصله بين دو زايش باعث بيان ژنتيكي متفاوت حيوانات در اقليم هاي مختلف شده است. هم چنين اين نتايج نشان داد كه اثرات متقابل ژنوتيپ و محيط بين اقليم هاي مختلف مي تواند باعث تغيير رتبه بندي دام هاي نر و ايجاد اريبي در برنامه هاي اصلاحي شود.