اثرات افزودن نمك طعام در استرس حمل و نقل بر شاخص ‌هاي خوني، پارامتر‌هاي بيوشيميايي سرم خون و موكوس پوست در ماهي سفيد (Rutilus frisii kutum)

مقدمه : با توسعه صنعت پرورش ماهي، جابه‌جايي و نگه‌داري بچه ماهيان يكي از زنجيره‌هاي مربوط به اين صنعت محسوب مي‌شود. حمل و نقل ماهيان يكي از فرآيندهاي استرس‌زا در آبزي‌پروري است. تحقيق حاضر تاثير افزودن نمك طعام را در استرس حمل و نقل بر شاخص‌هاي خوني، پارامتر‌هاي بيوشيميايي سرم خون و موكوس پوست در ماهي سفيد ارزيابي مي‌كند. بدين منظور در مسير حمل و نقل به سالن آبزي‌پروري غلظت‌هاي مختلف NaCl: 6، 3، 1 و 0 ‌گرم در ليتر به آب محيط انتقال افزوده شد. بلافاصله پس از حمل و نقل از ماهيان هر شوري نمونه خون و موكوس گرفته شد. ماهيان بعد از حمل و نقل به مدت يك هفته به شوري آب دريا منتقل شدند و در زمان هاي بعدي در سه روز پس از حمل و نقل و يك هفته پس از آن مجددا نمونه برداري انجام شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان گلبول قرمز خون و هماتوكريت به‌طور معني‌داري با گذشت زمان پس از استرس شوري افزايش يافت (0/05 P) و ميزان هموگلوبين متوسط سلولي، گلوكز خون و تعداد كل باكتري‌هاي موكوس پوست به‌طور معني داري با گذشت زمان پس از استرس شوري كاهش يافت (0/05 P). اما ميزان گلبول سفيد، شمارش افتراقي گلبول‌هاي سفيد، هموگلوبين، حجم متوسط گلبولي، غلظت متوسط هموگلوبين سلولي و كورتيزول خون تغيير معني‌داري در مواجهه با استرس شوري نداشتند (0/05 P). به‌طور كلي مي‌توان گفت ماهيان حمل‌ونقل شده در نمك يك گرم در ليتر به لحاظ شاخص‌هاي ايمني در شرايط مناسب‌تري نسبت به گروه شاهد و ساير تيمارهاي ذكر شده بودند.