برآورد ضرايب اقتصادي صفات مهم گوسفند سنجابي در سيستم پرورش روستايي

هدف از اين پژوهش محاسبه ضرايب اقتصادي صفات مهم گوسفند سنجابي در سيستم پرورش روستايي و تعيين هدف اصلاحي براي اين نژاد بود. براي اين منظور تعداد 10 گله گوسفند سنجابي در استان كرمانشاه با 2000 راس ميش مولد در طي يك چرخه توليدمثل انتخاب گرديد. ضرايب اقتصادي صفات به صورت افزايش در ميانگين صفت مورد نظر در صورتي كه ساير صفات در حد ميانگين جامعه بدون تغيير باقي مي مانند محاسبه گرديد. بيش ترين سهم درآمدي (97/32 درصد) و هزينه (78/12 درصد) سيستم توليد مربوط به وزن شش ماهگي بره و تغذيه بود. ضرايب اقتصادي مطلق براي صفات زنده ماني ميش، آبستني، دفعات زايش، تعداد بره در هر زايمان، زنده ماني تا شيرگيري، وزن فروش بره (شش ماهگي)، شير و پشم توليدي به ترتيب برابر 125292/61، 144916/75، 97789/35، 111354/87، 130720/94، 221482/27، 8820/58، و 38000/00 ريال به دست آمدند. ضرايب اقتصادي نسبي به وزن پشم بر اساس گرايش حداكثر سود دامنه اي از 1/84- تا 5/83 به ترتيب براي صفات وزن ميش و وزن شش ماهگي بره داشت. رتبه بندي صفات در دو گرايش درآمد به هزينه و هزينه به درآمد يكسان بوده است. حساسيّت ضرايب اقتصادي صفات به قيمت هر كيلو بره شش ماهه بالا، از طرفي حساسيّت به تغيير قيمت پشم و هزينه تمام شده هر كيلو ميش پايين بود. در واقع اهداف اصلاحي براي گوسفند سنجابي بر اساس ضرايب اقتصادي برآورد شده به ترتيب شامل وزن شش ماهگي، آبستني، زنده ماني تا شيرگيري، زنده ماني ميش، تعداد بره در هر زايمان، دفعات زايش، توليد شير، توليد پشم، وزن قوچ، وزن جايگزين و وزن ميش مي باشند.