اثرات عمل آوري با هيدروكسيد سديم، اكسيد كلسيم، اسيد هيدروبروميك و پراكسيد هيدروژن بر ارزش تغذيه اي بقاياي عدس

اين پژوهش به‌منظور بررسي تاثير تيمارهاي هيدروكسيد سديم (50 گرم در كيلوگرم ماده خشك)، اكسيد كلسيم (160 گرم در كيلوگرم ماده خشك)، اسيد هيدروبروميك (60 ميلي‌ليتر در كيلوگرم ماده خشك) و پراكسيد هيدروژن (57 ميلي‌ليتر در كيلوگرم ماده خشك) بر ارزش تغذيه اي بقاياي عدس انجام گرفت. فراسنجه هاي توليد گاز با استفاده از آزمون توليد گاز اندازه گيري شدند. قابليت هضم نمونه ها با استفاده از روش كشت بسته تعيين شد. عمل‌آوري بر تركيب شيميايي نمونه ها موثر بود (0/05 p). تيمارهاي اكسيد كلسيم، پراكسيد هيدروژن و هيدروكسيد سديم باعث افزايش خاكستر شدند. مقدار پروتئين خام در نمونه هاي عمل آوري شده كاهش يافت. كم ترين مقدار در تيمارهاي پراكسيد هيدروژن و اكسيد كلسيم مشاهده شد. تيمارهاي پراكسيد هيدروژن و هيدروكسيد سديم مقدار الياف نامحلول در شوينده خنثي و اسيدي را كاهش و در مقابل مقدار كل مواد مغذي قابل هضم و انرژي خالص براي شيردهي و رشد را افزايش دادند. پتانسيل توليد گاز و فراسنجه هاي تخميني مربوط به آن در نمونه هاي عمل آوري شده كم تر از شاهد بود (0/0001 p). قابليت هضم ماده خشك در تيمارهاي هيدروكسيد سديم و اكسيد كلسيم، و قابليت هضم ماده آلي در تيمارهاي اسيد هيدروبروميك و اكسيد كلسيم كاهش يافت (0/0001 p). همه تيمارها مقدار عامل تفكيك را افزايش دادند (0/0001 p). بيش ترين مقدار در تيمارهاي پراكسيد هيدروژن و اسيد هيدروبروميك مشاهده شد. پراكسيد هيدروژن توده ميكروبي توليد شده و بازده آن را افزايش داد (0/0001 p). در مجموع، هر چند كه عمل آوري باعث بهبود تركيب شيميايي بقاياي عدس شد، اما تاثير مثبتي بر فراسنجه هاي توليد گاز و قابليت هضم برون تني نمونه ها نداشت.