تأثير مس بر برخي شاخص‌هاي استرس و ايمني همولنف و فعاليت آنزيم ليزوزيم در ميگوي وانامي (Litopenaeus vannamei)

هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر فلز مس بر برخي شاخص‌هاي استرس و ايمني همولنف ميگوي وانامي و فعاليت آنزيم ليزوزيم بود. براي اين منظور 450 قطعه پست لارو 12 ميگوي وانامي در معرض غلظت‌هاي 0، 0/005 و 0/01 ميلي گرم بر ليتر سولفات مس به مدت 60 روز قرار داده شدند. اين آزمايش با  3 تيمار و 3 تكرار در هر تيمار در دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران انجام شد. طول دوره قرارگيري در معرض مس 60 روز در نظر گرفته شد. براي تعيين ميزان فلز مس از دستورالعمل پيشنهادي OECD 203 استفاده شد. در پايان دوره آزمايش ميزان كورتيزول، گلوكز، پروتئين كل، آنزيم ليزوزيم، لاكتات و لاكتات دي هيدروژناز ارزيابي شد. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه ميزان كورتيزول، گلوكز و پروتئين كل در گروه 0/01 ميلي‌گرم بر ليتر در مقايسه با تيمار شاهد افزايش معني‌داري داشت (0/05 P). ميزان لاكتات با افزايش غلظت مس افزايش يافت (0/05 P) در حالي كه ميزان لاكتات دي هيدروژناز با افزايش مس روندي كاهشي داشت (0/05 P). هم چنين كاهش معني‌داري در ميزان فعاليت آنزيم  ليزوزيم در گروه‌هاي حاوي مس مشاهده شد (0/05 P). نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه قرارگيري ميگوي وانامي در معرض مس به ميزان 0/005  و  0/01 ميلي گرم اثر منفي بر شاخص‌هاي بيوشيميايي و فعاليت آنزيمي داشت.