تأثير منابع مختلف سلنيوم بر فراسنجه‌هاي مني خروس‌هاي مادر گوشتي مسن تحت چالش ايمونولوژيك ليپو پلي ساكاريد (LPS)

سلنيوم به عنوان جزيي از آنزيم‌هايي مانند گلوتاتيون پراكسيدازها و سلنوپروتئين‌ها، نقش كليدي در بسياري از فرآيندهاي بيولوژي نظير سيستم دفاعي آنتي‌اكسيداني، باروري و عملكرد سيستم ايمني دارد. لذا اين پژوهش به منظور تأثير منابع مختلف سلنيوم بر فراسنجه‌هاي مني خروس‌هاي مادر گوشتي مسن تحت چالش ايمونولوژيك ليپو پلي ساكاريد (LPS ) انجام شد. پژوهش حاضر با استفاده از 96 قطعه خروس مادر گوشتي راس 308 و سن 45 هفته درقالب آزمايش فاكتوريل 2×3 با 8 گروه آزمايشي و با 4 تكرار و 3 پرنده در هر تكرار انجام شد. سه منبع مختلف سلنيوم شامل سلنيوم معدني(سلنيت سديم)، سلنيوم آلي (سلمكس) و نانو بايوكيلات سلنيومُ (بن‌داسل) به جيره افزوده شدند. در زمان صفر قبل از تزريق و پس از آخرين تزريق LPS در پايان آزمايش، انزال خروس‌هاي هر تكرار جمع آوري و مورد ارزيابي قرار گرفت. شاخصه‌هاي مورد ارزيابي شامل ميزان MDA مني، ظرفيت آنتي‌اكسيداني كل ،فعاليت گلوتاتيون پراكسيداز پلاسماي مني و غلظت تستوسترون در پلاسماي خون بود. تجزيه و تحليل داده‌هاي پيوسته حاصل با استفاده از رويه‌هاي‌ GLM و MIXED و نرم افزار SAS 9.4 (2012) انجام شد. ظرفيت آنتي‌اكسيداني كل در گروه شاهد دريافت كننده ليپو‌پلي‌ساكاريد (LPS) به طور معني‌داري كمتر از گرو‌ه‌هاي سلمكس و بن‌داسل دريافت كننده PBS بود، اما با ساير گروه‌ها تفاوتي نداشت (0/05 P). فعاليت گلوتاتيون پراكسيداز در گروه شاهد دريافت كننده LPS نسبت به گروه سلمكس دريافت كننده PBS كمتر بود اما با ساير گروه‌ها تفاوتي مشاهده نشد و كمترين مقدار MDA در گروه سلمكس دريافت كننده PBS مشاهده شد كه تفاوت معني‌داري با گروه‌هاي شاهد و سلنيت سديم دريافت كننده LPS داشت. غلظت تستوسترون در گروه‌هاي بن‌داسل و سلنيت سديم دريافت كننده PBS به طور معني‌داري بيش تر از گروه شاهد دريافت كننده LPS بود، اما بين ساير تيمارها تفاوتي مشاهده نشد. بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، به‌نظر مي‌رسد افزودن سلنيوم آلي از منابع سلمكس و بن‌دا‌سل و به مقدار 0/30 ميلي‌گرم در كيلوگرم مي‌تواند اثرات منفي افزايش سن در خروس‌ها كاهش و موجب بهبود عملكرد توليدمثلي شود.