ارزيابي دقت روش هاي تعيين مشخصات جت خروجي از جام پرتابي

پرتاب كننده جامي يكي از انواع مستهلك كننده‌هاي انرژي در پايين‌دست سريزها مي‌باشد كه هزينه كمتري نسبت به ساير سازه‌اي استهلاك انرژي دارد و در دهه‌هاي اخير مورد توجه ويژه مهندسين قرار گرفته است. با توجه به اينكه آبشستگي حداكثري در محل فرود جت پرتابي مي‌باشد، شناخت دقيق مسير حركت جت، طول پرتابه و مختصات نقطه اوج جت حائز اهميت است. به‌منظور بررسي روابط ارائه شده براي پيش‌بيني خصوصيات هيدروليكي جت پرتابه‌اي، دو مدل آزمايشگاهي سرريز به‌همراه جام پرتابي به ارتفاع‌هاي 1.45 و  m0.45 متر ساخته شد. پروفيل جت براي دبي‌هاي مختلف با استفاده از تكنيك عكس‌برداري و رقومي كردن تصاوير به كمك نرم‌افزار Grapher  برداشت و مقادير مشاهداتي با روابط ارائه شده توسط ساير محققين مقايسه شد. نتايج نشان داد كه در پيش‌بيني مسير جت خروجي از جام، معيار نش-ساتكليف مربوط به رابطه‌ي كاواكامي 0.91 است كه نشان دهنده‌ي مناسب بودن اين رابطه مي‌باشد. همچنين روابط USBR، عطاري و كاواكامي در پيش‌بيني طول پرتابه مناسب تشخيص داده شد. ميانگين قدر مطلق خطاي نسبي روابط تئوري حركت پرتابه، كاواكامي و USBR در پيش‌بيني فاصله افقي نقطه اوج پرتابه كمتر از 10% و همچنين در برآورد ارتفاع خيز پرتابه به ترتيب 23.7%، 33.9% و 21.4% است.