بررسي عملكرد سامانه پخش سيلاب بر كيفيت آب زيرزميني

پخش سيلاب يكي از راه كارهاي مديريت منابع آب است كه مي تواند تأثيرات مثبتي بر منابع آب زيرزميني داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي برخي تغييرات كيفي آبخوان هرات متأثر از ايستگاه پخش سيلاب منطقه بود. آمار پارامترهاي Ca، HCO3، Mg، Na، Cl، TDS و EC چاه هاي كشاورزي استخراج شد. جهت ارزيابي تأثير آبگيري‌ها و به‌تبع آن تأثير رسوب‌گيري بر ميزان كارايي سامانه پخش سيلاب، سال‌هاي 1390-1382 به عنوان دوره اول و 1400-1391 به عنوان دوره دوم انتخاب شدند. براي بررسي تغييرات مكاني پارامترهاي كيفي، روش‌هاي مختلف درون‌يابي استفاده شد. با استفاده از روابط رياضي نقشه درصد تغييرات مكاني هر پارامتر نيز به دست‌آمد. نتايج بررسي درصد تغييرات مكاني پارامترها بيانگر افزايش كيفيت آب در پايين دست پخش سيلاب و خروجي آبخوان مي باشد. كم ترين EC مربوط به چاه هاي غرب منطقه با كم تر از µmho/cm 1000 و بيش ترين EC مربوط به چاه‌هايي با بيش‌تر از µmho/cm 10000 در شرقي‌ترين نقطه آبخوان مي‌باشد. اين امر تأثير مثبت پخش سيلاب را تقويت مي‌كند. با در نظر گرفتن الگوي مكاني، اثرگذاري پروژه‌هاي پخش سيلاب در اين منطقه مثبت بوده و توانسته افت كيفيت آب‌هاي زيرزميني را كنترل كند.