بررسي اثرات تغيير اقليم بر كارايي منطقه‌ كپه داغ (مطالعه موردي: آهوي ايراني)

آهو ايراني (Gazella subgutturosa subgutturosa) يكي از مهم‌ترين گياهخواران استپ‌هاي ايران است كه در مناطق مختلف دشتي و بياباني يافت مي‌شود. امروزه محدودشدن پراكنش اين گونه به مناطق خاص سبب قرارگرفتن آن در طبقه آسيب‌پذير (VU) فهرست قرمز IUCN شده است. در اين شرايط پديده تغيير اقليم به‌عنوان يكي از بزرگ ترين چالش هاي قرن حاضر بر شرايط زيستگاه و دامنه پراكنش پستانداران بزرگ‌جثه نظير آهو ايراني تأثير گذاشته و سبب تغيير آن شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثرات تغيير اقليم بر كارايي مناطق حفاظت‌شده و مدل سازي توزيع گونه آهو ايراني است. به منظور پيش بيني پراكنش اين ‌گونه در شرايط حال و آينده از رويكرد مدل سازي ماهالانوبيس وزن دار استفاده شد. بر اساس مدل مورد استفاده، حدود 31% از منطقه مورد مطالعه به عنوان زيستگاه مطلوب در زمان حال شناسايي شد. ميزان همپوشاني مناطق حفاظت شده با زيستگاه مطلوب نيز برابر با 16% بود. يافته هاي تحقيق نشان داد كه تا سال 2070 تحت سناريو بد بينانه‌ مدل MRI-ESM2-0‌، %2 از زيستگاه مطلوب گونه آهو از دست خواهد رفت.