عنوان مقاله :
بررسي شيوع مشكلات اسكلتيعضلاني ناشي از استفاده از موبايل و ارائهي راهكارهاي اصلاحي در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز
پديد آورندگان :
فولادي دهقي ، بهزاد دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - مركز تحقيقات فناوريهاي زيستمحيطي , محمدي ، عباس دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - مركز تحقيقات فناوريهاي زيستمحيطي , صادقيان ، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپوراهواز - دانشكدهي بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفهاي و ايمني كار , طيبي ، مريم دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپوراهواز - دانشكدهي بهداشت - گروه ارگونومي , آريانكيا ، آذرنوش دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور - دانشكدهي دندانپزشكي - گروه پريودنتولوژي , قنبري ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز - دانشكدهي بهداشت - گروه آمار زيستي
كليدواژه :
دانشجويان دندانپزشكي , نوموفوبيا , ارگونومي
چكيده فارسي :
اهداف: اين مطالعه با هدف بررسي شيوع مشكلات اسكلتيعضلاني ناشي از استفاده از موبايل و ارائهي راهكارهاي اصلاحي در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور انجام شد.روش كار: مطالعهي حاضر از نوع مقطعيتوصيفي و تحليلي با رويكرد مداخلهاي است. براي جمعآوري دادهها از پرسشنامه و روش دستگاهي استفاده شد. دانشجويان در دو گروه مورد بررسي قرار گرفتند: گروه اول شامل ۱۵۰ نفر از دانشجويان رشتهي دندانپزشكي تا ترم ۴ را شامل ميشد و گروه دوم شامل ۱۵۰ نفر از دانشجويان رشتهي دندانپزشكي از ترم ۵ به بعد بود. جمعآوري دادهها توسط پرسشنامههاي خوداظهاري انجام شد (۱) كه عبارت بودند از: پرسشنامهي مشخصات دموگرافيك (۲)، پرسشنامهي نوموفوبيا (NMP-Q) (۳)، شاخص ناتواني گردن (NDI) (۴) و پرسشنامهي ناراحتي دست كرنل (CHDQ). يافتهها: با توجه به نتايج مطالعهي حاضر، ميزان شيوع نوموفوبيا بين دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي جنديشاپور اهواز در سطح متوسط است و ميانگين نمرهي پرسشنامهي ناتواني گردن برابر با ۱۶/۲۰ و ميانگين نمرهي درد در بين دانشجويان برابر با ۱/۷۲ است و ۴۶/۵ درصد از دانشجويان درد در ناحيهي دست دارند كه بيشترين ميزان درد در ناحيهي F گزارش شده است. ميانگين ناراحتيهاي اسكلتيعضلاني كرنل برابر با ۲/۷۲ است. نتيجهگيري: بررسي ارتباط بين ناحيهي درد و سال ورود به دانشگاه نشان داد كه بين سال ورود به دانشگاه و ناحيهي درد ارتباط معناداري وجود دارد و دانشجويان با سابقهي تحصيلي بيشتر عوارض بيشتري داشتنهاند و همچنين، بررسي مداخلهي اصلاحي بر اختلالات اسكلتي در ناحيهي گردن و مچ در مطالعهي حاضر نشان داد كه ميزان نمرات متغيرها پس از انجام مداخله و اقدامات اصلاحي افزايش چشمگيري داشته است.