الگوي پارادايمي نقش اذان در اغناي نماز جماعت مدارس

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه الگوي پارادايمي اغناي نماز جماعت مدارس از ديدگاه روحانيون و ائمه جماعات مدارس است. روش: روش پژوهش كيفي و مبتني بر نظريه داده‌بنياد است. جامعه آماري كليه روحانيون و ائمه جماعات مدارس شهرستان نجف‌آباد است كه 16 نفر از آنان به شيوه هدف‌مند و براساس اصل اشباع نظري به‌عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نياز از طريق مصاحبه‌هاي عميق و نيمه‌ساخت‌يافته با روحانيون و ائمه جماعات مدارس گردآوري و تحليل آن‌ها طي سه فرآيند؛ كدگذاري باز، محوري و گزينشي مفهوم‌پردازي و انجام شد. يافته‌ها: كدگذاري اطلاعات باعث شكل‌گيري 114 مفهوم اوليه، 53 مضمون فرعي و 18 مضمون اصلي شد كه مقوله هسته پژوهش با عنوان «اغناي نماز جماعت مدارس در پرتو اذان» برساخت شد. مضامين اصلي شامل «كسب آمادگي براي نماز، ايجاد حضور قلب در نماز و نظم‌دهي به دانش‌آموزان (شرايط علّي)، درك مفاهيم اذان، برقراري ارتباط بين اذان و نماز، توجه به كاركرد و اهميت اذان و الگوسازي (شرايط زمينه‌اي)، كيفيت تلاوت اذان، كادر مدرسه و اذان، اذان‌گويي معلمان توانمند و تلاوت اذان به‌صورت زنده (شرايط مداخله‌گر)، فعاليت‌هاي انگيزشي، برگزاري مسابقات اذان و آموزش مفاهيم و صوت اذان (راهبردها)، افزايش معرفت، ارزش‌آفريني، بهره‌وري زمان نماز و هدف اذان، شعار اسلام (پيامدها)» هستند و اغناي نماز جماعت مدارس با توجه به اذان نيازمند تغيير نگاه و نگرش به اذان و تببين و روشن‌گري آن است. نتيجه‌گيري: مدل پارادايمي پژوهش بازنمايي از شرايط و علل، عوامل و ضرورت‌هاي لازم براي اغناي نماز جماعت مدارس در پرتو اذان است كه براي تحقق آن لازم است تمام مؤلفه‌هاي اثرگذار با اتخاذ تدابير و راهبردهاي لازم پيامدهاي اين امر را فراهم سازند.