نقش واسطه اي تصور از خدا در ارتباط با باورهاي مذهبي با خوش‌بيني و اخلاق حرفه‌اي معلمان

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي رابطه باورهاي مذهبي با خوش‌بيني و اخلاق حرفه‌اي با ميانجي‌گري تصوّر از خدا در معلّمان در قالب يك مدل علّي است. روش: اين پژوهش از نظر ماهيت مسئله و نوع هدف، كاربردي و از نظرشيوه پژوهش توصيفي از نوع هم‌بستگي است. جامعه آماري شامل، كليه معلمان مقطع متوسطه شهرستان بهشهر در سال تحصيلي 1403-1402 به تعداد 850 نفر است كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي به تفكيك جنسيت تعداد 265 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد اخلاق حرفه‌اي كادوزير (۱۹۹۸)، خوش‌بيني شيير و كارور (1994)، باورهاي مذهبي نجفي (1385)، تصور از خدا مظاهري و همكاران (1384) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اس‌پي‌اس‌اس 28 و پي‌ال‌اس 8 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد مقدار ضريب اثر كل تأثير باورهاي مذهبي بر اخلاق حرفه‌اي معلمان با نقش ميانجي تصور از خدا برابر 0.507 است كه نشان مي‌دهد، نقش ميانجي تصور از خدا در رابطه بين باورهاي مذهبي و اخلاق حرفه‌اي معني‌دار است. هم‌چنين مقدار ضريب اثر كل تأثير باورهاي مذهبي بر خوش‌بيني معلمان با نقش ميانجي تصور از خدا برابر 0.706 است كه نشان مي‌دهد، نقش ميانجي تصور از خدا در رابطه بين باورهاي مذهبي و خوش‌بيني نيز معني دار است. بنابراين مي‌توان در سطح اطمينان 95 درصد تأثير ميانجي‌گري تصور از خدا در رابطه بين باورهاي مذهبي و اخلاق حرفه‌اي و خوش‌بيني در معلمان را تأييد كرد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت با تقويت باورهاي مذهبي و ايجاد تصور مثبت از خداوند در معلمان، ميزان خوش‌بيني و اخلاق حرفه‌اي آنان را بهبود بخشيد.