عوامل مؤثر بر عدم تبعيت دارويي از ديدگاه بيماران مبتلا به پرفشاري خون و كاركنان شاغل در مراكز بهداشتي شهر ماهان- كرمان : يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: از مشكلات كنترل اپيدمي پرفشاري خون در جهان، عدم تبعيت دارويي است. هدف اين مطالعه تبيين عوامل مؤثر بر عدم تبعيت دارويي از ديدگاه بيماران مبتلا به پرفشاري خون و كاركنان شاغل در مراكز بهداشتي شهر ماهان واقع در استان كرمان است. روش بررسي: اين مطالعه كيفي، به روش تحليل محتواي قراردادي در پايگاه هاي بهداشتي شهر ماهان در سال 1401 با مشاركت 29 نفر كه به روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف وارد مطالعه شدند، انجام گرفت. داده ها با مصاحبه نيمه ساختار يافته عميق گردآوري شد. كليه مصاحبه ها ضبط و كلمه به كلمه بازنويسي و به عنوان داده اصلي تجزيه و تحليل شد. بررسي صحت علمي و اعتباربخشي داده ها براساس معيار هاي Guba و Lincoln صورت گرفت. يافته‌ها: عوامل مؤثر بر عدم تبعيت دارويي در بيماري پرفشاري خون با سه طبقه «ماهيت بيماري و درمان» شامل بي‌علامت بودن و ماهيت مزمن بيماري، خسته شدن از مصرف دايمي دارو، «عوامل فردي و خانوادگي» شامل ترس و ترديدهاي دروني، تمايل به درمان‌هاي غيردارويي، حمايت ناقص خانواده و «عوامل سازماني» شامل هزينه هاي بالاي درمان و دسترسي به خدمات تخصصي، حمايت ناقص تيم درمان و مراقبت، پيگيري نامناسب بيماري استخراج شد. نتيجه‌گيري: عوامل متعددي با طيف متفاوت بر عدم تبعيت دارويي در اين بيماران تأثير مي گذارند. لذا آموزش‌هاي منظم به بيماران درباره ماهيت بيماري و نقش رعايت رژيم دارويي مي تواند به بهبود تبعيت دارويي كمك كند.