مقايسه تأثير مشاوره گروهي بلوغ به مادران و دختران نوجوان بر ميزان پرخاشگري نوجوانان دختر

زمينه و هدف: نوجواني با تلاش براي رسيدن به اهداف و جهش‌هاي رشد اجتماعي، عاطفي و جسماني مشخص مي‌شود و پرخاشگري مهم ترين عامل خطر رواني آسيب‌شناختي در نوجوانان است. اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير مشاوره بلوغ به مادران و دختران نوجوان بر ميزان پرخاشگري دختران نوجوان طراحي و اجرا شده است. روش بررسي: اين كارآزمايي در عرصه در مورد 92 نفر در سه گروه (دو گروه مداخله مادران و دختران نوجوان و يك گروه كنترل) در دو مرحله قبل و بعد از مداخله در سال 1402 در مدارس شهر قزوين انجام يافت. نمونه گيري به روش تصادفي چندمرحله انجام گرفت، سپس نمونه‌ها با تخصيص تصادفي بلوك بندي 6 تايي در سه گروه قرار گرفتند. در گروه هاي مداخله براي هر گروه مداخله 6 جلسه تا سقف يك ساعت مداخله حضوري انجام گرفت و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. از پرسشنامه پرخاشگري Novaco براي گردآوري داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آناليز كوواريانس چندمتغيره در نرم افزار SPSS نسخه 25 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نمره خشم قبل از مداخله در گروه دختران نوجوان و مادران و گروه كنترل به ترتيب 68/10±21/50، 32/10±93/57 و 61/10±56/54 بود (018/0=p) و بعد از مداخله به ترتيب 16/10±68/37، 66/14±76/43 و 11/16±60/49 شد كه از نظر آماري اختلاف معناداري داشت (014/0=p). تأثير مداخله بر كاهش نمره كل پرخاشگري از نظر آماري معنادار بود (020/0=p) و مقدار اندازه اثر مداخله براساس Partial Eta Squared 09/0 برآورد شد. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه آموزش بلوغ به مادران همانند آموزش به دختران نوجوان مي تواند بر كاهش پرخاشگري مؤثر باشد.