پديد آورندگان :
فتوكيان ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت پرستاري, پژوهشكده سلامت - گروه آموزشي پرستاري , رحيمي اسبو ، سبحان دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت پرستاري, پژوهشكده سلامت - گروه آموزشي پرستاري , جنت عليپور ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت پرستاري, پژوهشكده سلامت - گروه آموزشي پرستاري , پورحبيب ، علي دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت پرستاري, پژوهشكده سلامت - گروه آموزشي پرستاري , غفاري ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت پرستاري, پژوهشكده سلامت - گروه آموزشي پرستاري , قنبري قلعهسري ، مجتبي دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پرستاري و مامايي, مركز تحقيقات مراقبت پرستاري, پژوهشكده سلامت - گروه آموزشي پرستاري , كيهانيان ، شهربانو دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پرديس - گروه آموزشي داخلي , وكيلي صادقي ، محسن دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پزشكي, مركز تحقيقات سرطان - گروه آموزشي داخلي
كليدواژه :
افسردگي , اضطراب , ترس , سرطان پستان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مراقبتهاي پيگيرانه پس از درمان سرطان پستان، بر كاهش مرگومير و هزينههاي درمان و ارتقاي كيفيت زندگي بيماران تأثير زيادي دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين عوامل روانشناختي مؤثر بر مراقبتهاي پيگيرانه بعد از درمان سرطان پستان انجام گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 180 بيمار مبتلا به سرطان پستان شهرستانهاي بابل و غرب استان مازندران به روش تصادفي ساده در طي سالهاي 1401-1400 انتخاب شدند. دادهها از طريق پرسشنامههاي اطلاعات فردي، اضطراب و افسردگي بيمارستاني Zigmond، ترمومتر درماندگي روانشناختي، ترس از عود سرطان و چكليست مراقبتهاي پيگيرانه بعد از درمان سرطان پستان جمعآوري شد. بهمنظور تجزيه و تحليل اطلاعات از نرمافزار SPSS نسخه 18 و آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. يافتهها: ميانگين و انحراف معيار سني افراد مورد مطالعه 01/12±49/51 سال بود. ميانگين و انحراف معيار نمرات افسردگي، اضطراب و ترمومتر درماندگي روانشناختي به ترتيب 71/2±16/6، 13/4±7۰/10 و 54/2±98/5 بود. نتايج نشان داد كه افراد داراي اضطراب، افسردگي، درماندگي روانشناختي و ترس از عود بيشتر، برخي رفتارهاي پيگيرانه را كمتر انجام مي دهند و برخي را كمتر (05/0p ). نتيجهگيري: با توجه به نتايج توصيه ميشود سياستگذاران بهداشتي به چالشهاي روانشناختي اين بيماران توجه داشته باشند. در مورد فراهم كردن تسهيلات پوشش بيمه، جهت غربالگري و درمان مشكلات روحي رواني بيماران ميتواند با بهبود سلامت روان، به مشاركت افراد در رفتارهاي خود مراقبتي و ارتقاي سلامت افراد كمك نمايد.