شناسايي عوامل مؤثر بر تقويت تاب‌آوري كارآفريني با استفاده از روش دلفي فازي

امروزه يكي از مؤلفه‏هاي مهم توسعه و بقاي سازمان سازگاري و ايستادگي در برابر شرايط غير قابل پيش‏بيني و محيط متلاطم جهان است كه با به‌‌‌‌‌‌‌‌‌كارگيري تاب‏آوري كارآفريني مي‏توانند زمينة مقابله و تحمل كردن اين بي‌‌‌ثباتي را فراهم آورند. با توجه به اهميت اين موضوع پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل مؤثر بر تقويت تاب‏آوري كارآفريني انجام پذيرفت. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، از حيث ماهيت و روش توصيفي‌ـ پيمايشي، و از لحاظ نوع‌‌‌‌‌‌شناسي در زمرة پژوهش‌هاي آميخته با رويكرد كيفي و كمّي است. جامعة آماري پژوهش خبرگان هستند كه تعداد 30 نفر از آن‌ها بر اساس اصل كفايت نظري و با استفاده از روش نمونه‏گيري هدفمند انتخاب شدند. در بخش كيفي پژوهش، ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبة نيمه‌ساختاريافته است كه روايي و پايايي آن با استفاده از ضريب CVR و آزمون درون‌كدگذار و ميان‌كدگذار تأييد شد. همچنين ابزار گردآوري داده‏ها در بخش كمّي پرسشنامة دلفي‌‌‌‌‌فازي است كه روايي و پايايي آن با استفاده از روايي محتوا و آزمون مجدد تأييد شد. در اين پژوهش براي تحليل داده‏ها در بخش كيفي از روش كدگذاري و نرم‌‌‌‌‌‌‌‌‌افزار Atlas.ti و در بخش كمّي از روش Delphi fuzzy استفاده شد. نتايج پژوهش مشتمل بر شناسايي عوامل مؤثر بر تقويت تاب‏آوري كارآفريني است كه در نهايت 15 نوع از عوامل مؤثر بر تقويت تاب‏آوري كارآفريني شناسايي شدند و از ميان آن‌ها اشتياق كارآفريني، ذهنيت رشد، سهولت فرايند بازيابي، و احيا و توانش مقابله با ناملايمتي‏ها در سازمان به منزلة مهم‌ترين عوامل مؤثر بر تقويت تاب‏آوري كارآفريني مشخص شدند.