ارائة الگوي رهبري اثربخش به منظور افزايش رضايت شغلي كاركنان درماني در دوران كرونا (مورد مطالعه: بيمارستان‌هاي منتخب)

عدم رضايت شغلي كاركنان درماني باعث كند شدن فرايند بهبود بيماري، طولاني ‌شدن اقامت بيمار در بيمارستان، افزايش هزينه، و در نهايت عدم رضايت استفاده‌كنندگان اين خدمات مي‌شود. از عوامل مهم اثرگذار بر رضايت شغلي رهبري اثربخش است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر ارائة الگوي رهبري اثربخش به منظور افزايش رضايت شغلي كاركنان درماني بود. پژوهش از نظر هدف توسعه‌اي و از نظر نوع روش توصيفي‌ـ اكتشافي است. استراتژي پژوهش نظرية داده‌بنياد مبتني بر رهيافت ظاهرشوندة گليزر بود. مشاركت‌كنندگان در پژوهش شامل مديران، سرپرستاران، و سوپروايزرهاي بيمارستان‌هاي دولتي و خصوصي بودند كه با منطق اشباع نظري با 13 نفر مصاحبة نيمه‌ساختاريافته انجام شد. شيوة تحليل داده‌ها كدگذاري باز و انتخابي و نظري بود. يافته‌هاي پژوهش بيان مي‌كند كه شش مقولة اصلي شامل ويژگي‌هاي فردي، ويژگي‌هاي بين فردي، رشد پيروان، استفادة صحيح از ابزارها، عوامل سازماني، و عوامل محيطي تشكيل‌دهندة رهبري اثربخش در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي‌ـ درماني ايران هستند.