فهم پديدة ارتباط‌ گريزي منابع انساني؛ شناسايي عوامل پيشايندي و پسايندي با روش ديمتل فازي

پژوهش حاضر با هدف شناخت و فهم پديدة ارتباط‏گريزي منابع انساني و تحليل عوامل پيشايندي و پسايندي آن انجام پذيرفت. جامعة ‏آماري اين پژوهش خبرگان بودند كه با استفاده از روش نمونه‏گيري گلوله‏برفي و بر اساس اصل كفايت نظري اعضاي نمونة آن انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‏ها در بخش كيفي مصاحبة نيمه‏ساختار‏يافته و در بخش كمّي پرسشنامه بود كه روايي و پايايي آن‏ها به ترتيب با استفاده از روش‏هاي روايي نظري و پايايي درون‌كدگذار ميان‏گذار و روايي اعتبار محتوا و پايايي بازآزمون تأييد شد. در اين پژوهش براي تحليل داده‏ها در بخش كيفي از روش تحليل محتوا مبتني بر كدگذاري و نرم‌افزار Atlas.ti و در بخش كمّي از روش ديمتل فازي استفاده شد. يافته‏هاي پژوهش مشتمل بر شناسايي عوامل پيشايندي و پسايندي ارتباط‏گريزي منابع انساني و اولويت‏يابي آن‏ها بود. بر اين اساس نتيجه‏گيري پژوهش به تفكيك دو بخش پيشايندها و پسايندهاي ارتباط‏گريزي منابع انساني حاكي از آن است كه مهم‌ترين عوامل پيشايندي و اثرگذار بر پديدة ارتباط‌گريزي منابع انساني فقدان مهارت‏هاي اجتماعي و جمع‌پذيري، سوگيري‏هاي شناختي، خودارزيابي منفي و خود‏كم‏بيني، اختلال عدم ‏اعتمادبه‏نفس و شخصيت خجالتي و هوش هيجاني هستند. همچنين بخش دوم نتايج نشان‌دهندة آن است كه مهم‏ترين عوامل پسايندي و پيامدهاي ارتباط‏گريزي منابع انساني عدم ارتقاي جايگاه اجتماعي، فرسودگي شغلي و هيجاني، كاهش توانش يادگيري فرد، و مشكلات در تبادل اطلاعات و تضعيف مهارت‏هاي اجتماعي فردي هستند.