عنوان مقاله :
تاثير پيشتيمار ساليسيليكاسيد و نيتريكاكسيد بر كاهش سميت نانوذرات روي در گياه فلوميس Phlomis tuberosa
پديد آورندگان :
قاسمي فر ، الهام دانشگاه پيام نور مركز تهران - گروه زيستشناسي , حبيبي ، قادر دانشگاه پيام نور مركز تهران - گروه زيستشناسي
كليدواژه :
پيشتيمار , ساليسيليكاسيد , فلوميس , نانوذرات , نيتروپروسايدسديم
چكيده فارسي :
در پژوهش حاضر، اثر ساليسيليكاسيد و نيتروپروسايدسديم بر ميزان سميت نانوذرات اكسيدروي (ZnONPs) و سولفاتروي (ZnSO4) در فلوميس (Phlomis tuberosa) بررسي شد. آزمايش حاضر در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار بهشكل كشت گلداني در بستر پرليت انجام شد. پس از 21 روز تيمار، گياهان برداشت و شاخصهاي كلروفيل كل، كاروتنوئيد، فنول كل، فلاونوئيد، فعاليت آنزيم فنيلآلانينآمونيالياز، كاتالاز، سوپراكسيدديسموتاز و آسكورباتپراكسيداز اندازهگيري شدند. نتايج تجزيه واريانس دادهها در آزمايشگاه نشان دادند اِعمال 1000 ميليگرمدرليتر نانوذرات اكسيدروي يا سولفات روي ميتواند سميت بيشتري ايجاد كند. اثر متقابل پيشتيمارهاي ساليسيليكاسيد و نيتروپروسايد سديم بر نانوذرات اكسيدروي در گياهچههاي فلوميس معنادار بود و پيشتيمار ساليسيليكاسيد مقدار پرولين در تيمار نانوذرات اكسيدروي را افزايش داد. افزايش آنتياكسيدانهاي فنول تحتتأثير نانوذرات اكسيدروي و سولفاتروي معنادار و با افزايش فعاليت آنزيم فنيلآلانينآمونيالياز همراه بود. پيشتيمار ساليسيليكاسيد در گياه فلوميس در مقايسه با تركيب ساليسيليكاسيد و نيتريكاكسيد بيشترين تأثير را نشان داد. هدف پژوهش حاضر، بررسي روشهاي جديد افزايش آستانۀ تحمل گياه فلوميس به سميت نانوذرات اكسيدروي و سولفاتروي بود.
عنوان نشريه :
زيست شناسي گياهي ايران
عنوان نشريه :
زيست شناسي گياهي ايران