مواجهه قرآن با برداشت‌هاي نمونه‌شناسانه مسيحي از داستان يونس(ع)

حضرت يونس(ع) ازجمله شخصيت‌هايي است كه هم در قرآن و هم در كتاب مقدس عبري از ايشان سخن به‌ميان آمده است. داستان قرآني يونس(ع) بيش از آنكه با داستان كتاب مقدس عبري همسو باشد، به داستان ايشان در نوشته‌هاي آباي كليساي سرياني كه بازتابي از عقايد مسيحيان عصر نزول است، شباهت دارد. ازهمين‌رو مي‌توان قرآن را در گفت‌وگو با اين تفاسير مسيحي از داستان يونس(ع) دانست. مطابق برداشت‌هاي مسيحي از برخي عناصر داستان يونس(ع)، سرگذشت ايشان در راستاي مسيح‌شناسي استفاده مي‌شود و براين‌اساس پژوهش حاضر با استفاده از روش مطالعات تطبيقي و با رويكرد تحليلي ـ تبييني در پي پاسخي براي اين پرسش بوده است كه قرآن چگونه با برداشت‌هاي نمونه‌شناسانۀ مسيحي از داستان يونس(ع) در عصر نزول مواجهه داشته است؟ پاسخ به‌دست‌آمده اين است كه نه‌تنها قرآن نمونه‌شناسي مسيحي را انكار مي‌كند، بلكه به‌نظر مي‌رسد داستان پيامبران را در رابطه با پيامبر اسلام روايت مي‌كند و نمونه‌شناسي و پيامبرشناسي خاص خود را توسعه مي‌دهد. همچنين با حذف بخش‌هايي از داستان يونس(ع)، كه در ميان مسيحيان رايج بوده، در جهت نفي يا كم‌اهميت نشان دادن عقايد رايج مخالف با آموزه‌هايش گام برداشته است.