بهترين منبع سلول اتولوگ براي بازسازي نقايص با اندازه بحراني مفاصل زانو در گوسفند

هدف: استئوآرتريت (OA) يك بيماري ناتوان كننده‌ با بار رواني و اقتصادي  است. امروزه  استفاده از سلول‌هاي بنيادي  مزانشيمي (MSCs) بسيار مورد توجه است. لذا انتخاب منبع سلولي مناسب يكي از چالش‌هاي درمان OA است. هدف از اين مطالعه بازسازي ضايعه غضروفي  ( اندازه بحراني)  در زانوي گوسفند با استفاده از سلول‌هاي اتولوگ كندروسيت، MSCs حاصل از  بافت مغز استخوان (Bm-MSCs)و MSCs مشتق از بافت چربي (Ad-MSCs) كه در شرايط كاملا يكسان جداسازي و كشت  شده است.  مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر از گوسفند نژاد Najdi 12 ماهه استفاده شد. كندروسيت‌ها از انتهاي دنده، Bm-MSC از مغز استخوان  و Ad-MSCs از بافت چربي گوسفند  جدا شدند. سپس سلولهاي جدا شده در محيط‫هاي كشت و شرايط دماي 37 درجه سانتي‫گراد يكسان كشت شدند. پس از بررسي هوييت  MSCs و كندروسيت‫ها، مقدار ۱۰^۶×۵ سلول در هر ميلي‌ليتر  ژل كلاژن نوع I كاشته شد. سپس به ضايعه غضروف  در زانوي گوسفند پيوند شد. دو ماه پس از پيوند، ميزان ترميم با روش ماكروسكوپي و رنگ‌آميزي بافت‌شناسي H E و Safranin  fast green/O بررسي شد. نتايج: هوييت سلول‫هاي MSCs كندروسيت تاييد شد. بر اساس مشاهدات در گروه‌هاي درماني، آسيب توسط بافت غضروف شبه هيالين در مقايسه با گروه‌هاي كنترل (untreated) و sham پر شده است. همچنين، سطح بافت تشكيل شده در Bm-MSCs و كندروسيت صاف‌تر از گروه Ad-MSCs  بودp 0.05) ). غضروف هيالين Bm-MSCs واضح‌تر از گروه Ad-MSCs است. ولي تفاوت معني‫داري نشان داده نشد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه سه منبع سلولي براي اين منظور مناسب هستند. Ad-MSCs به‫دليل سهولت دسترسي توصيه مي‫شوند.