بررسي اثر آنتاگونيست‌هاي سيستم رنين - آنژيوتانسين بر سميت سلولي دوكسوروبيسين بر رده‌ها‌ي سلولي MDA-MB-231 و MCF-7

هدف: سيستم رنين آنژيوتانسين يك سيستم غدد درون‌ريز است. اجزا اين سيستم در تعدادي از سلول هاي بدن و همچنين در سرطان پستان بيان مي شوند. مهاركننده هاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين ((ACE به‌طور گسترده به‌عنوان عوامل ضد فشارخون مورد استفاده قرار مي گيرند. پيشنهادشده است كه آن‌ها خطر ابتلا به برخي سرطان ها را كاهش مي دهند. دوكسوروبيسين از داروهاي متداول شيمي‌درماني است كه براي درمان سرطان پستان نيز از آن استفاده مي كنند. يكي از عوارض جانبي دوكسوروبيسين، سميت آن براي سلول هاي قلبي است. هدف اين پژوهش بررسي اثر متقابل آنتاگونيست هاي رنين-آنژيوتانسين بر سميت سلولي دوكسوروبيسين است. مواد و روش‫ها: اثر مهاركننده هاي سيستم رنين آنژيوتانسين شامل انالاپريل، كاپتوپريل، والسارتان و لوزارتان بر روي بقاي سلول هاي سرطاني پستان در حضور و غياب دوكسوروبيسين با تست MTT بررسي شد. القاي آپوپتوزيس در سلول هاي MDA-MB-231 با كيت سنجش فعاليت كاسپاز-7/3 بررسي شد. نتايج: انالاپريل سميت زيادي براي سلول هاي سرطاني نداشت اما كاپتوپريل و لوزارتان اثر سيتوتوكسيك داشتند. والسارتان نه‌تنها بر سلول ها اثر سيتوتوكسيك نداشت بلكه با افزايش زمان، تكثير سلول ها را افزايش داد. بررسي فعاليت كاسپاز-7/3 در سلول هاي MDA-MB-231 تحت تيمار با كاپتوپريل و لوزارتان نشان داد كه سلول هاي تيمارشده فعاليت كاسپاز-7/3 بالاتري در مقايسه با كنترل دارند كه نشانگر القاي آپوپتوزيس است. بررسي درصد بقاي سلول ها در حضور دوكسوروبيسين و هر كدام از داروها در غلظت هاي كمتر از IC50، نشان داد كه انالاپريل، كاپتوپريل، والسارتان و لوزارتان بسته به غلظت و زمان قادر به حفاظت از سلول هاي سرطاني در برابر اثر سيتوتوكسيك دوكسوروبيسين هستند.نتيجه گيري: مهاركننده هاي سيستم رنين-آنژيوتانسين بسته به غلظت و زمان مي توانند در اثر سيتوتوكسيك دوكسوروبيسين تداخل ايجاد كنند.