اثر دوزهاي مختلف نانواكسيد روي بر ميزان استرس اكسيداتيو و تغييرات هيستولوژي كليه در رت

هدف: نانواكسيد داراي كاربردهاي گسترده اي در صنايع، پزشكي و تغذيه است. اين نانوذرات به‌راحتي جذب مي‌شوند و مي‌توانند بر بافت‌هاي مختلف تاثير بگذارند. كليه‌ها به‫دليل جريان خون بالا ممكن است در برابر سموم آسيب‌پذير باشند. هدف اين مطالعه بررسي تاثيرات نانواكسيد روي بر فعاليت آنتي‌اكسيدانتي و تغييرات بافت‌شناسي كليه در رت‌ها است. مواد و روش‌ها: ۴۲ رت نر نژاد ويستار به‌طور تصادفي به شش گروه (هر گروه ۷) تقسيم شدند: گروه ۱ (نرمال)، گروه ۲ (۵ mg/kg نانواكسيد روي)، گروه ۳ (۱۰ mg/kg نانواكسيد روي)، گروه ۴ (۲۵ mg/kg نانواكسيد روي)، گروه ۵ (۵۰ mg/kg نانواكسيد روي) و گروه ۶ (۱۰۰ mg/kg نانواكسيد روي). ظرفيت آنتي‌اكسيدانتي تام (TAC)، ظرفيت اكسيدانتي تام (TOS)، گلوتاتيون، مالون دي‌آلدئيد (MDA)، آنزيم‌هاي كبدي و هيستوپاتولوژي كليه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: دوزهاي بالاتر از ۱۰ mg/kg نانواكسيد روي به‌طور معني‌داري TAC و گلوتاتيون را كاهش داد و آسيب بافتي و غلظت MDA و TOS را به‌طور قابل توجهي افزايش داد. دوز ۵ mg/kg نانواكسيد روي تاثير منفي بر تغييرات بافتي و ظرفيت آنتي‌اكسيداني نداشت. نتيجه‌گيري: مصرف نانواكسيد روي، به‌ويژه در دوزهاي بالا، موجب افزايش استرس اكسيداتيو و تغييرات بافتي مي‌شود، در حالي‫كه در غلظت‌هاي كم ممكن است اثرات مفيدي داشته باشد.