سياست هند دربرابر ابتكار يك‌كمربند- يك‌راه

ژئوپليتيك جنوب آسيا در سال هاي اخير با ارائه ابتكار يك‌كمربند- يك‌راه چين تبديل به عرصه رقابت جدي دهلي نو و پكن شده است. هند ابتكار چين را تهديدي عليه منافع ملي خود محسوب مي‌كند كه از يك سو مي‌تواند برنامه‌هاي اين كشور را جهت دستيابي به رهبري منطقه‌اي با چالش‌هايي مواجه سازد و از سوي ديگر جايگاه قدرت اين كشور را در نظام بين‌الملل تضعيف نمايد. به همين دليل دهلي نو در صدد است تا با اتخاذ سياست‌هايي مانع از ظهور هژموني منطقه‌اي چين در قالب ابتكار يك‌كمربند- يك‌راه شود و همزمان نيز جايگاه خود را در نظام منطقه‌اي و بين‌المللي تقويت نمايد. بر همين اساس، سوال پژوهش بر اين مبنا قرار دارد كه هند چه سياست‌هايي را در منطقه در قبال تهديدات ابتكار يك ‌كمربند- يك‌راه چين اتخاذ كرده است؟ فرضيه‌ پژوهش بدين صورت مفصل بندي شده است كه هند جهت مواجهه با ابتكار يك كمربند- راه و قدرت فزاينده چين در قالب اين ابتكار، سياست‌ها و راهبردهايي نظير ايجاد كريدورهاي رقيب تجاري، توسعه زيرساخت‌هاي حمل و نقل دريايي، تقويت همگرايي اقتصادي با كشورهاي منطقه، افزايش قدرت و نفوذ دريايي، تقويت چندجانبه‌گرايي منطقه‌اي با هدف گسترش همكاري‌هاي فني و تجاري و همچنين ائتلاف‌سازي فرامنطقه‌اي را، در راستاي حفظ توازن قدرت، در دستور كار سياست خارجي خود قرار داده است. روش تحقيق در اين مقاله كيفي و بر مبناي رويكرد تحليلي- تبييني مي‌باشد. داده‌هاي اين پژوهش كيفي نيز از منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي استخراج شده است. همچنين به منظور تحليل علمي وتئوريك مسئله پژوهش از نظريه موازنه قواي كنت والتز بهره گرفته شده است.