نقش جابه‌جاگري و دسترسي روستايي در تنوع‌بخشي فعاليت هاي اقتصادي (موردمطالعه: شهرستان اسدآباد)

جابه‌جاگري با آسان نمودن دسترسي‌‌ها باعث تنوع‌بخشي به فعاليت‌‌هاي اقتصادي مي‌‌شود؛ با اين وجود هنوز روستاها چالش‌‌هاي بسياري در اين زمينه دارند. در پژوهش حاضر براي تبيين دقيق موضوع، ارتباط ميان نظام جابه‌جاگري و تنوع‌بخشي به فعاليت‌هاي اقتصادي نواحي روستايي بر اساس روش توصيفي- تحليلي و مبتني بر ابزار پرسش‌نامه و در قالب 9 شاخص در سطح 30 روستا و 368 خانوار نمونه روستاهاي شهرستان اسدآباد در افق زماني 1401 سنجيده شد. روايي گويه‌هاي پرسش‌‌‌نامه با بهره‌گيري از نظر متخصصان و پايايي با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمده براي هر يك از متغيرهاي جابه‌جاگري و دسترسي روستايي و تنوع‌بخشي به فعاليت‌هاي اقتصادي به ترتيب برابر 0/816 و 0/781 محاسبه شده است. يافته‌ها نشان داد كه همه شاخص‌هاي جابه‌جاگري بر روي تنوع‌‌بخشي فعاليت‌‌هاي اقتصادي نواحي روستايي شهرستان اسدآباد اثرگذار بوده‌اند. جابه‌جاگري و دسترسي آسان از طريق گسترش زيرساخت‌هاي جابه‌جاگري، بهبود خدمات جابه‌جاگري، كيفيت جابه‌جاگري، هزينه جابه‌جاگري، بر شاخص‌هاي تنوع‌بخشي فعاليت‌هاي اقتصادي اثرگذار بوده است. بر اساس يافته‌‌هاي حاصل از مدل معادلات ساختاري پژوهش آشكار شد برازش ضرايب مسير جابه‌جاگري روستايي به ميزان 0/94 بر تنوع‌بخشي فعاليت‌هاي اقتصادي تأثير داشته و مدل معادلات ساختاري پژوهش از برازش مناسب و قابل‌قبولي برخوردار است و ميان شاخص‌هاي جابه‌جاگري و دسترسي روستايي و تنوع‌بخشي فعاليت‌هاي اقتصادي رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد. بدين ترتيب بهبود شاخص‌هاي جابه‌جاگري  و دسترسي روستايي تضمين‌كننده تنوع‌بخشي به فعاليت‌هاي اقتصادي در نواحي روستايي شهرستان اسدآباد بوده است.