كاربرد پراكندگي برانگيخته بريلوئين در حسگرهاي توزيعي دما با استفاده از فيبرهاي نوري تك مد

در اين پژوهش، يكي از كاربردهاي پراكندگي برانگيخته بريلوئين در رابطه با حسگرهاي توزيعي دما كه فيبرهاي نوري تك مد مرسوم را به كار مي‌برند بررسي مي‌شود. هدف يافتن رابطه‌اي بين جابه‌جايي‌هاي بسامدي بريلوئين و دما تا حدود 1500 درجه سانتي‌گراد در اين حسگرهاي توزيعي دما است. در ابتدا تقريب خطي سرعت موج آكوستيك و يك چندجمله‌اي گزارش‌شده نمارشكست برحسب دما براي محاسبه جابه‌جايي بسامدي بريلوئين به كار مي‌روند. مقايسه جابه‌جايي بسامدي بريلوئين بدست آمده با دو دسته مستقل داده‌هاي آزمايشگاهي كنوني نشان مي‌دهد كه رابطه خطي مورد نظر بين سرعت موج آكوستيك و دما به خصوص در دماهاي زياد معتبر نمي‌باشد. سپس از راه برازش منحني داده‌هاي آزمايشگاهي گزارش‌شده ديگري، چند جمله‌اي‌هايي با مراتب مختلف تا درجه شش براي سرعت موج آكوستيك برحسب دما پيشنهاد مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهند كه چند جمله‌اي‌هاي پيشنهادي مرتبه دوم و سوم سرعت موج آكوستيك را مي‌توان در محاسبه جابه‌جايي‌هاي بسامدي بريلوئين به كار برد، به صورتي كه آن‌ها حتي در دماهاي زياد به داده‌هاي آزمايشگاهي بسيار نزديك‌تر باشند.