سطح رضايتمندي دانشجويان دانشگاه علوم‌پزشكي از برنامه‌ها و فرايندهاي آموزشي: مطالعه موردي دانشكده علوم‌پزشكي ساوه

مقدمه رسالت و مأموريت دانشگاه‎ها پاسخ به نيازها، انتظارات و خواسته‌هاي ذي‌نفعان كليدي آن و خصوصاً دانشجويان است. تعيين سطح رضايتمندي دانشجويان به‌عنوان يكي از مهم‌ترين شاخص‎هاي دستيابي به كيفيت مطلوب در نظر گرفته مي‌شود. اين مطالعه به‌منظور بررسي رضايتمندي دانشجويان از برنامه‌ها و فرايندهاي آموزشي و پژوهشي در دانشكده علوم‌پزشكي ساوه انجام شد.روش ها اين مطالعه توصيفي‌مقطعي در سال 1401 روي دانشجويان رشته‌هاي مختلف با روش تصادفي طبقه‌اي انجام شد. براي سنجش ميزان رضايتمندي از پرسش‎نامه استاندارد‌شده توسط ساير محققين شامل 71 سؤال از جنبه‌هاي مختلف خدمات آموزشي كه داراي 9 زيرحيطه است استفاده شد. تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها با نرم‎افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از شاخص‌هاي مناسب آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، فراواني و درصد فراواني) و شاخص‌هاي آمار استنباطي (آزمون من‌ويتني و كروسكال واليس) انجام شد. در همه آزمون‎ها سطح معناداري 0/05 در نظر گرفته شد.يافته ها ميانگين سني دانشجويان شركت‌كننده در اين مطالعه 3/12±‌21/28 سال است. همچنين از‌نظر جنسيت64 درصد (73 نفر) دانشجويان مورد‌مطالعه را دختران تشكيل داده‌اند. مدت‌زمان حضور در دانشگاه براي 34/2 درصد دانشجويان موردبررسي كمتر از 1 سال، 28/1 درصد بين 1 تا 3 سال و بقيه بيش از 3 سال بوده است (37/7 درصد). براساس نمره كسب‌شده، رضايتمندي كلي از فرايندهاي آموزشي در تمام حيطه ‎ها به‌جز «رضايت از ارزشيابي دانشجو»، «كلاس‌هاي كارگاهي و آزمايشگاهي» و «كارگاه‌هاي روش تحقيق» در سطح «خوب» بوده است و از‌نظر آماري فقط براي ميزان رضايتمندي از فعاليت‎هاي اداره آموزش براساس جنسيت داراي تفاوت معني‌دار بوده است (آزمون من‌ويتني و 0/038=P). براساس مقطع تحصيلي، رضايتمندي از «كارآموزي و كارورزي» و «كارگاه‌هاي روش تحقيق»، تفاوت معني‌داري داشته است (آزمون من‌ويتني و به ترتيب 0/009=‌P و 0/006=‌P). نتايج آزمون كروسكال واليس و بر‌حسب رشته تحصيلي نشان داد بين نمره رضايتمندي از حيطه‌هاي «مشاوره و راهنمايي اساتيد»، «ارزشيابي دانشجو»، «كتابخانه» و «كارآموزي و كارورزي» اختلاف معني‌داري وجود دارد (به ترتيب P=0/04 و P=0/009 و P=0/001 و 0/003=‌P).نتيجه گيري نتايج نشان داد حيطه‌هاي «ارزشيابي دانشجو»، «كلاس‌هاي كارگاهي و آزمايشگاه»، «كارآموزي و كارورزي»، «كارگاه‎هاي روش تحقيق» از جمله حيطه‌هايي بودند كه براي جلب رضايت بيشتر به بازنگري و برنامه‌ريزي مجدد نياز دارند.