بررسي ميزان يادگيري مادام‌العمر در دانشجويان پزشكي مقطع باليني دانشگاه علوم‌پزشكي جهرم

مقدمه در حال حاضر دانشگاه‌ها به‌عنوان مكان‌‎هاي كليدي براي توسعه يادگيري مادام‌العمر در نظر گرفته مي‌شوند. يادگيري مادام‌العمر مي‌تواند در راستاي قابليت‌‎هاي حرفه‌اي دانش‌آموختگان، رشد و سازگاري آن‌ها با جهان در حال تحول پيرامون و ثمربخش‌تر كردن استفاده از منابع سودمند باشد. بنابراين هدف از انجام اين مطالعه بررسي ميزان يادگيري مادام‌العمر در دانشجويان پزشكي مقطع باليني دانشگاه علوم‌پزشكي جهرم در سال 1403 بود.روش ها اين مطالعه توصيفي‌مقطعي با مشاركت دانشجويان پزشكي مقطع باليني(استيودنت، اكسترن و اينترن)، انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل 2 پرسش‌نامه اطلاعات جمعيت‌شناختي و پرسش‌نامه سنجش ميزان يادگيري مادام‌العمر بود. تجزيه‌و‌تحليل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آمارهاي توصيفي و آزمون‌‎هاي آماري استنباطي در سطح معني‌داري P 0/05 صورت گرفت.يافته ها ميانگين نمره يادگيري مادام‌العمر 0/37±1/84 بود. ميانگين نمره ابعاد يادگيري مادام‌العمر پايين‌تر از سطح متوسط قرار داشت. در ميان ابعاد يادگيري مادام‌العمر به ترتيب ابعاد اساتيد و امكانات بالاترين و پايين‌ترين نمره را داشتند. نتايج نشان داد ميانگين نمره يادگيري مادام‌‌العمر، اساتيد، شيوه ارزشيابي و امكانات در دانشجويان پسر به‌صورت معني‌داري بالاتر از دانشجويان دختر بوده است (0/05 p). بين ميانگين نمره يادگيري مادام‌‌العمر و ابعاد آن و ساير متغيرهاي جمعيت‌شناختي ارتباط وجود نداشت.نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد نمره يادگيري مادام‌العمر و همچنين نمره ابعاد آن (به‌جز بعد اساتيد و امكانات) پايين‌تر از سطح متوسط است. با‌توجه‌به پايين بودن نمره يادگيري مادام‌العمر در دانشجويان، لازم است مطالعات بيشتري براي شناسايي عوامل مؤثر بر يادگيري مادام‌العمر در اين جمعيت انجام شود. مي‌توان با انجام مطالعات تطبيقي، نمره يادگيري مادام‌العمر دانشجويان را با دانشجويان ساير دانشگاه‌ها يا رشته‌ها مقايسه كرد.