بررسي الگوي ساختاري رابطه بين سندرم فومو با نوموفوبيا با ميانجي‌گري استرس والدگري در نوجوانان شهر اصفهان

مقدمه: استفاده زياد از گوشي‌هاي هوشمند مي‌تواند با تأثير منفي روانشناختي موسوم به نوموفوبيا همراه باشد. پژوهش حاضر به بررسي الگوي ساختاري رابطه بين سندرم فومو با نوموفوبيا با ميانجي‌گري استرس والدگري در نوجوانان شهر اصفهان پرداخته است.روش: روش مورد استفاده طرح توصيفي - ساختاري همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه نوجوانان مشغول به تحصيل درسال تحصيلي 1401-1402 در مقطع تحصيلي دبيرستان دوره اول شهر اصفهان بود. نمونه پژوهش شامل 244 نفر از نوجوانان دختر و پسر مشغول به تحصيل درسال تحصيلي 1401 1402 در مقطع تحصيلي دبيرستان دوره‌ اول شهر اصفهان ، كه به شيوه دردسترس انتخاب شدند. افراد نمونه، مقياس نوموفوبيا يلدريم و كوريا (2015)، مقياس فومو پرزيبلسكي و همكاران (2013م) و فرم كوتاه استرس والدگري  آبيدين (1995م) را تكميل كردند. داده‌ها با روش تحليل مسير و با استفاده از نرم‌افزار SPSS26 و Smart PLS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.نتايج: نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد، سندروم فومو با نوموفوبيا رابطه مستقيم و معناداري دارد. همچنين رابطه سندروم فومو با استرس والدگري نيز معنادار مي‌باشد. از طرفي استرس والدگري با نوموفوبيا رابطه مستقيم ومعناداري دارد و نيز استرس والدگري به طور معناداري رابطه سندروم فومو با نوموفوبيا را ميانجي‌گري مي‌كند. (0/05 p)بحث و نتيجه ‏گيري: نتايج نشان مي‌دهد مدل بررسي الگوي ساختاري رابطه بين سندرم فومو با نوموفوبيا با ميانجي‌گري استرس والدگري از برازش مطلوبي برخوردار است.