وفاداري به طرح درمان در مداخله‌هاي مدرسه‌مبنا

روش شناسي، مبناي طراحي يك مداخله مؤثر است. در مطالعات مدرسه مبنا اصطلاح «وفاداري به طرح درمان» يا «طرح مداخله» شامل راهبردهاي روش‌شناختي است كه براي نظارت بر مداخله‌هاي كاربردي ضروري است و به اين معناست كه مداخله همان گونه كه طراحي‌شده انجام و مؤلفه هاي اصلي مداخله منجر به ايجاد نتايج مطلوب شده است. وفاداري به طرح درمان سازه اي چندبعدي است كه شامل ابعاد پايبندي به مداخله، كيفيت مداخله، كميت مداخله و فرايند مداخله مي شود. اين سازه، پژوهش گر را كمك مي كند تا از روايي و پايايي مداخله‌هاي باليني مطمئن شود. گزارش وفاداري به درمان و پياده سازي يك طرح مداخله، راهبردهايي در مورد چگونگي اجراي مداخله، سازگاري طرح مداخله در بافتار موردنظر و موانع پيش روي طرح در پياده سازي و نگهداري ارائه مي دهد. در غير اين صورت ساير پژوهشگران  و كاربران از شرايط انجام طرح مطلع نخواهند شد. بنابراين، تعيين سطح مطلوب اين سازه در مداخله‌ها و اندازه گيري آن بسيار مهم است. در دهه هاي اخير به‌تدريج توجه پژوهشگران بيش‌ازپيش به اهميت وفاداري به طرح درمان جلب شده است. اما به نظر مي رسد اين مقوله نيازمند توجه جدي تر از سوي پژوهشگران است. از سويي وفاداري به طرح درمان در مداخله‌ه اي مدرسه مبنا با توجه به تنوع بافتار و چيدمان مدارس و همچنين محيط پوياي مدرسه توجه ويژه اي را مي طلبد. برخي از پژوهشگران و نشريات معتبر در سال هاي اخير بر اين باورند، بدون گزارش وفاداري به طرح درمان نمي توان مطمئن بود تغييرات رفتاري در آزمودني ها نتيجه تأثير متغير مستقل است. اين نوشتار تلاش مي كند تا ابعاد وفاداري به طرح درمان را در مداخله‌هاي مدرسه مبنا معرفي نمايد.