رابطه علّي ويژگيهاي شخصيتي با تبعيت از درمان با ميانجيگري حمايت اجتماعي دركشده در بيماران زن مبتلا به سرطان

مقدمه: تبعيت از درمان، موضوعي مهم در حوزه‌ سلامت جسم و روان است كه جان افراد زيادي را حفظ مي كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه علّي ويژگي ‌هاي شخصيتي با تبعيت از درمان يا ميانجي ‌گري حمايت اجتماعي در بيماران زن مبتلا به سرطان انجام شد.روش: روش پژوهش توصيفي و طرح پژوهش همبستگي از نوع مدل معادلات ساختاري (SEM) بود. 310 زن مبتلا به سرطان در شهر اهواز در زمستان 1402 به شيوه نمونه‌ گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده پرسش‌نامه ‌هاي تبعيت از درمان (سيدفاطمي و همكاران، 1397)، شخصيت نئو (كاستا و مك كري، 1992م) و حمايت اجتماعي ادراك‌شده (زيمت و همكاران، 1988م) بود. براي تحليل داده ‌ها از نرم‌افزار اس‌پي‌اِس‌اِس (SPSS) جهت اطلاعات توصيفي و نرم افزار اِيموس (AMOS) جهت ارزيابي مدل استفاده شد. روابط مستقيم با نرم‌افزار اِيموس و روابط غيرمستقيم با روش بوت استراپ نرم افزار اِيموس محاسبه شد و شاخص ‌هاي برازش مطلق، برازش نسبي يا افزايشي و برازش ايجازي يا تعديل‌يافته گزارش شد.نتايج: تحليل ‌هاي الگويابي معادلات ساختاري تأكيد كرد كه برازندگي مدل پيشنهادي مناسب است. همچنين نتايج حاكي از آن بود كه ويژگي‌ هاي شخصيتي و خرده‌مقياس‌ هاي آن (روان‌رنجورخويي، برون گرايي، گشودگي به تجربه، توافق‌پذيري و وظيفه ‌شناسي) از طريق ميانجي‌گري حمايت اجتماعي بر تبعيت از درمان تأثيرگذار بوده است.بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به بحث مهم تبعيت از درمان، به نظر مهم مي‌ رسد كه در جهت ارتقاي اين متغير، متغيرهاي مرتبط و تأثيرگذار بر آن چون ويژگي ‌هاي شخصيتي و حمايت اجتماعي، موردتوجه بيشتري از جانب مسئولين و سياست ‌گذاران بهداشت و سلامت روان قرار بگيرند.