تأثير تمرينات اينتروال بيشينه و تمرين پايدار با شدت متوسط بر VO2peak و پروفايل ليپيدي بيماران باي پس عروق كرونر در فاز دوم بازتواني قلبي

اهداف: بهبود ظرفيت هوازي باعث كاهش مرگ‌ومير در بيماران قلبي مي‌شود. فعاليت ورزشي به‌شدت براي بهبود اوج اكسيژن مصرفي (VO2peak) و پروفايل ليپيدي توصيه مي‌شود؛ اما شواهد كمي در مورد كارآمدترين روش تمرينات ورزشي براي بيماران عروق كرونر وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر تمرينات اينتروال باشدت بيشينه (HIIT) در مقايسه با تمرين پايدار با شدت متوسط (MISS) بر بهبود VO2peak و پروفايل ليپيدي بيماران باي پس عروق كرونر (CABG) بود.روش مطالعه: در اين مطالعه نيمه تجربي40 بيمار CABG به‌صورت تصادفي به چهار گروه كنترل، HIIT 20 ثانيه‌اي (100-80 درصد توان هوازي بيشينه (MAP))، HIIT 60 ثانيه‌اي (MAP 100-80)، MISS (MAP 80 -60) تقسيم شدند. گروه‌هاي تمريني به مدت هشت هفته، هفته‌اي سه جلسه با دستگاه تردميل، ارگومتر دستي و ارگومتر پايي تمرين كردند و گروه كنترل هيچ فعاليت بدني منظمي نداشت. شاخص‌ VO2peak و پروفايل چربي قبل و پس از هشت هفته اندازه‌گيري شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك‌راهه (ANOVA) و آزمون تي زوجي مورد تحليل قرار گرفتند.يافته ها: پس از 8 هفته مداخله VO2peak در گروه HIIT20 15.1%(P=0.018)،  HIIT6018.3% (P=0.011) و MISS (P=0.041)  11.6% افزايش يافت. HDL تنها در گروه‌هاي HIIT افزايش معناداري داشت (P≤0.05). LDL در همه گروه‌هاي تمريني كاهش معناداري يافت(P≤0.05). TG در گروه‌هاي HIIT كاهش معناداري يافت(P≤0.05). كلسترول تام در گروه HIIT60 وMISS كاهش معناداري يافت(P≤0.05) .نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد تمرينات HIIT در مقايسه با تمرينات MISS عملكرد بهتري براي بهبود VO2peak و برخي پروفايل ليپيدي در بيماران باي پس عروق كرونر دارند. در اين مطالعه دو روش تمريني با مقياس درك فشار (RPE) و ايمني برابر همراه بودند.