بررسي باياس فاز در شبكه‌ي تداخل نما در الگوريتم SBAS و تأثير آن در پوشش‌هاي متفاوت

تحليل سري زماني به كمك روش تداخل سنجي راداري (InSAR) توانايي خود در پايش تغييرات زماني فرونشست را نشان داده است. رايج‌ترين روش‌هاي تداخل سنجي جهت پايش تغييرات سطح زمين، روش SBAS و PSI هستند. اخيراً بيان شده است كه مالتي لوك كردن پيكسل‌ها و استفاده‌ از تداخلنماهاي كوتاه‌مدت در الگوريتم SBAS يك فاز مزاحم در اندازه‌گيري جابجايي ايجاد مي‌كند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي شبكه‌هاي تداخل نماي متفاوت در الگوريتم  SBAS به‌منظور كشف و كاهش فاز مزاحم مي‌باشد. تحليل‌هاي سري زماني به كمك 62 تصوير Sentinel-1 در بازه‌ي زماني 2020 تا 2021 مورد پردازش قرار گرفتند. براي بررسي اين اثر نياز به يك نقشه‌ي جابجايي مرجع و بدون باياس بود، براي اين منظور دو نقشه‌ي جابجايي با دو الگوريتم SBAS (تعداد اتصال كامل) و PSI توليد شدند. نقشه‌ي بدست آمده با الگوريتم PSI با توجه به ماهيت اين اثر كه برگرفته از مالتي لوك كردن پيكسل ها در الگوريتم SBAS مي باشد بدون باياس فاز هست. بعد از مقايسه‌ي دو نقشه‌ي توليد شده، مقدار همبستگي 96.3 درصد نشان داد شبكه‌ با اتصال كامل در الگوريتم SBAS  نيز بدون مقدار باياس فاز هست و به عنوان مرجع در اين پژوهش در نظر گرفته شد. براي بررسي تأثير اين مقدار در برآورد جابجايي، تعداد اتصال بين تصاوير و طول تداخلنماهاي مورد استفاده در شبكه‌هاي تداخل نماي متفاوت بررسي شد. نتايج نشان داد  با افزايش اتصال 1 تا 8 بين تصاوير و طول تداخلنماها در شبكه‌ي تداخلنما، مقدار همبستگي بين نقشه‌هاي جابجايي توليد شده از 66.4 درصد به 81.3 درصد افزايش و مقدار باياس فاز كاهش پيدا كرد. همچنين با توجه به متفاوت بودن مقدار باياس فاز در پوشش‌هاي زميني مختلف، در اين تحقيق سه پوشش شهر، كشاورزي و خاك مورد بررسي قرار گرفته اند. اختلاف بين مقادير باياس فاز در تعداد اتصال 1 تا 8 بين تصاوير در سه محدوده‌ي كشاورزي، شهري و خاكي به ترتيب مقادير 1.228-، 0.25- و 0.672- را نشان داد. بيشترين اختلاف مربوط به محدوده‌ي كشاورزي و كمترين مقدار مربوط به محدوده‌ي شهري است. در نهايت  باياس فاز در پوشش كشاورزي بيشترين و در پوشش شهري كمترين تأثير را دارد.