ارائه چارچوب مفهومي و معماري زيرساخت دانش مكاني (SKI) با كاربست وب سرويس‌هاي مكاني

با مطرح شدن پاردايم‌هاي كاربردپذيري و تعامل‌پذيري ماهيت و نحوه بكارگيري داده‌هاي جغرافيايي به سرعت در حال تغيير است. توسعه استانداردهاي باز، مفاهيم سرويس‌گرايي، توسعه سامانه‌هاي اطلاعات جغرافيايي تحت وب و بكارگيري فرمت داده‌هاي جديد در قالب وب سرويس‌ها حاكي از آن است كه پاردايم‌ جديدي در علم اطلاعات جغرافيايي شكل گرفته است. توسعه فناوري‌هاي مرتبط با علوم كامپيوتر و فناوري اطلاعات از يك سو و استفاده از سرويس‌هاي مكاني در كنار مفاهيم زيرساخت داده مكاني(SDI) از ديگر سو موجب شده كه چالش دسترسي و انتشار داده‌ مكاني تا حد زيادي رفع گردد. متاسفانه علي رغم اين پيشرفت‌ها، استخراج دانش از مجموعه داده جغرافيايي به شكل موثر، كارا و در زمان مناسب همواره به عنوان چالشي بزرگ در جوامع اطلاعات جغرافيايي به قوت خود باقي مانده است. براي رفع اين چالش‌ استفاده از روش‌هاي داده‌كاوي، يادگيري ماشين، هوش مصنوعي و به به طور كلي اكتشاف دانش از داده‌ جغرافيايي ضرورتي اجتناب ناپذير است؛ با اين وجود در بسياري از سناريوها داده‌ جغرافيايي ماهيتي توزيع يافته دارد. براي استخراج دانش از اين مجموعه داده‌ نياز به روش‌هاي استخراج دانش توزيع يافته و زيرساختي فناورانه است كه بتوان دانش مكاني را از منابع توزيع يافته استخراج كرد. به طور كلي در زيرساخت دانش مكاني (SKI) هدف ايجاد بستري است كه بتوان دانش مكاني توليد كرد، به آن دسترسي داشت و ديگران را در آن سهيم ساخت. چنين زيرساختي دربرگيرنده مولفه‌هايي سازگار شامل نرم‌افزار، سخت افزار، داده، سرويس‌ها، روال‌ها و استانداردهايي است كه در راستاي كشف دانش در زيرساخت‌هاي داده مكاني و در حالتي توزيع يافته بكار گرفته مي‌شود. در اين نوشتار چارچوب مفهومي و معماري چنين زيرساختي با بكارگيري وب‌ سرويس‌هاي مكاني ارائه شده است.