تبيين و تحليل ارزش ‌هاي ارسي در معماري سنتي ايران

بررسي متمركز ارزش‌هاي ‌ميراثي ارسي در جايگاه يكي از برجسته‌ترين عناصر معماري‌سنتي، از جمله موضوعاتي است كه كمتر مورد توجه قرار گرفته‌است. شناخت هدفمند ارزش‌ در حفاظت از آثاري نظير ارسي كه با دگرگوني شيوه‌زيست انسان معاصر، در معرض اضمحلال شاخصه‌هاي وجودي خود بوده، راهگشاي سنجش مداخلات به‌منظور پرهيز از تحريف پيام‌هاي اثر و برقراري تعامل با مخاطب است. در اين راستا، نوشتار حاضر با هدف بازشناسي و تبيين ارزش‌هاي ملموس و ناملموس ارسي براي نگاه‌داشت و انتقال آن‌ها به آيندگان صورت گرفته‌است. از اين رو، در پاسخ به اينكه ضرورت احصاء ارزش‌هاي ارسي چيست؟ و ارزش‌‌هاي متعددي كه حفاظت از ارسي را توجيه‌پذير مي‌كنند، كدامند؟، در پژوهشي كيفي به شيوه توصيفي‌تحليلي، با جستجوي منابع كتابخانه‌اي به گردآوري اطلاعات پرداخته و با سامان‌دهي داده‌ها، ارزش‌ مواريث‌فرهنگي در دو گروه كلي ملموس و ناملموس طبقه‌بندي شد. از پي آن، با تكيه بر تجارب و استنباط نويسندگان و بسط و انطباق نتايج حاصله با نمونه‌موردي، شناسايي ارزش‌هاي ملموس: تاريخي، فني، اقتصادي، كاركردي، علمي‌آموزشي، منحصربه‌فردبودن، قدمت و ارزش‌هاي ناملموس: زيباشناختي، اجتماعي، فرهنگي، اعتقادي، احساسي و نمادين در ارسي صورت پذيرفت. تجميع ارزش‌هاي ارسي، مجالي است براي گردآوري بخشي از اطلاعات تاريخ‌معماري ايران كه غفلت از آن، منجر به از دست‌رفتن اين ارزش‌ها خواهد شد.