رنگرزي سنتي در روستاي تاريخي جشوقان

بر اساس شواهد و اسناد برجاي‌مانده از ايران باستان، هنر رنگرزي و قالي‌بافي از گذشته‌هاي دور در ايران رايج بوده است و در دوره معاصر يكي از مهم‌ترين مراكز قالي‌بافي و رنگرزي ايران، استان اصفهان و شهر نائين بوده است. قالي نائين از شهرت بسياري برخوردار است، زيرا از درخشان‌ترين مظاهر كاربرد رنگ‌هاي طبيعي و سنتي است و سهم بزرگي از شهرت خويش را مديون اين كيفيت است. رنگرزي در اين منطقه با رنگ‌هاي طبيعي و سنتي انجام مي‌گيرد كه داراي اختلاف اندكي با ساير مراكز قالي‌بافي كه رنگرزي‌هاي سنتي دارند، مي‌باشد و باوجود برخي رنگ‌هاي شيميايي كه به‌صورت كمكي مصرف مي‌شود هنوز رنگ‌هاي طبيعي در منطقه غالب است. در اين مقاله به رنگرزي سنتي در روستاي تاريخي جشوقان كه در 40 كيلومتري نائين قرار دارد پرداخته ‌شده است. تا حدود 50 سال پيش اين روستا داراي چندين واحد فعال رنگرزي سنتي بود و عمده شهرت اين روستا به دليل وجود واحدهاي رنگرزي آن بود، اما در حال حاضر تنها 6 كارگاه رنگرزي در اين روستا وجود دارد كه 5 كارگاه داير و فعال بوده و 1 كارگاه  نيمه تعطيل و رو به تعطيلي بود. اين مقاله به‌صورت ميداني و با استفاده از اسناد كتابخانه‌اي انجام ‌شده است.