مطالعه آسيب شناختي و ساختاري عضلات مخطط قلبي و چهار سر ران به همراه مطالعه تغييرات ميكروسكوپيك بافت كبد، كليه و ريه به دنبال تمرين هاي مقاومتي كوتاه مدت و دراز مدت در موش هاي صحرايي نر

زمينه. ورزش مقاومتي روشي است كه براي افزايش قدرت و استقامت عضلاني طراحي شده است و مي تواند منجر به تغييرات فيزيولوژيكي مفيد در ساير بافت ها شود. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات آسيب شناختي و ساختاري ورزش مقاومتي كوتاه مدت و بلند مدت بر روي بافت هاي مختلف موش هاي صحرايي نر شامل عضله مخطط قلبي، چهارسر ران، كبد، كليه و بافت ريه بوده است. روش كار. در اين مطالعه 40 موش صحرايي نر نژاد ويستار به طور تصادفي به چهار گروه كنترل يك ماهه، كنترل چهار ماهه، ورزش يك ماهه و ورزش چهار ماهه تقسيم شدند. پس از دوره ورزش، حيوانات بيهوش شده و براي جداسازي بافت هاي مختلف كالبدشكافي شدند. سپس نمونه ها در محلول فرمالين قرار گرفته و براي تجزيه و تحليل آماده شدند. يافته ها. يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه در پاسخ به ورزش، بافت كبد تغييرات هيستوپاتولوژيك قابل توجهي نشان نمي دهد. اما در بافت قلب پرخوني خفيف و افزايش اندازه سلول هاي عضلاني در گروه هاي ورزش نسبت به گروه كنترل مشاهده شد. در عضله چهارسر ران، هيپرتروفي در گروه ورزش يك ماهه به ميزان كمتر و در گروه ورزش چهار ماهه به ميزان بيشتري مشاهده شد. تفاوت معني داري در قطر سلول هاي عضلاني عضله چهارسر ران بين گروه تمرين يك ماهه و چهار ماهه وجود داشت كه نشان دهنده اثرات مفيد ورزش طولاني مدت است. علاوه بر اين، افزايش اندازه بافت پوششي لوله هاي ادراري در هر دو گروه ورزش مشاهده شد كه نشان دهنده افزايش عملكرد كليه در اثر ورزش است. نتيجه گيري. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه ورزش مقاومتي، به ويژه در صورت انجام طولاني مدت، مي تواند منجر به تغييرات فيزيولوژيكي مفيد در بافت هاي مختلف شود. اين مطالعه مي تواند به درك بهتر از فوايد ورزش كمك كند. پيامدهاي عملي. تمرينات مقاومتي از طريق پرخوني، هيپرتروفي سلولهاي عضلاني، هيپرتروفي بافت پوششي لوله هاي ادراري باعث بهبود كارايي قلب، كليه و عضلات در تمرينات ورزشي به ويژه درازمدت مي شوند.