آسيب DNA اسپرم در مردان مبتلا به آستنوزواسپرمي شديد

زمينه. تحرك اسپرم يكي از فاكتورهاي اساسي براي نفوذ اسپرم به داخل تخمك و وقوع لقاح مي باشد. آستنوزواسپرمي كه به تحرك كمتر از 42 درصد اسپرم ها معروف است، يكي از شايع ترين علل ناباروري در مردان است. هدف از اين مطالعه كوهورت گذشته نگر، بررسي آسيب DNA اسپرم با دو روش TUNEL و SCSA و ارتباط آن با پارامترهاي اسپرمي، سن و شاخص توده بدني (BMI) در افراد آستنوزواسپرمي شديد و نرموزواسپرمي مي باشد. روش كار. پارامترهاي مطالعه بين 111 فرد مبتلا به آستنوزواسپرمي شديد و 113 فرد نرموزواسپرمي مورد بررسي قرار گرفت. براي ارزيابي پارامترهاي اسپرمي از دستورالعمل سازمان بهداشت جهاني 2010 و براي ارزيابي آسيب DNA اسپرم از روش هاي TUNEL و SCSA استفاده شد. آناليز آماري با استفاده از آزمون t دو نمونه مستقل انجام و از ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي ارتباط بين ميزان آسيب DNA اسپرم با پارامترهاي اسپرمي، سن و BMI افراد استفاده شد. تفاوت ميانگين ها در سطح 0/05 gt;P معنادار در نظر گرفته شد. يافته ها. ميانگين حجم مايع مني، غلظت و تعداد كل اسپرم، درصد حركت كلي و حركت پيش رونده اسپرم به طور معني داري در افراد آستنوزواسپرمي شديد در مقايسه با افراد نرموزواسپرمي كمتر بود (P 0.001)، علاوه بر اين، ميانگين درصد آسيب DNA اسپرم در افراد آستنوزواسپرمي شديد به طور معني داري در مقايسه با افراد نرموزواسپرمي بيشتر بود (P 0.001). بين ميزان آسيب DNA اسپرم و سن مردان آستنوزواسپرميك شديد نيز يك رابطه مثبت و معني دار بدست آمد. نتيجه گيري. تحرك اسپرم، آسيب DNA اسپرم و سن پدر در لقاح موفق، تكوين و سلامت جنين نقش مهمي دارند. بنابراين، ارزيابي آسيب DNA اسپرم در بررسي باروري مردان و انتخاب رويكرد درماني مناسب براي مردان مبتلا به آستنوزواسپرمي شديد توصيه مي شود. پيامدهاي عملي. با توجه به اينكه ژنوم اسپرم 50 درصد ماده ژنتيكي نسل آينده را تشكيل مي دهد، بنابراين ارزيابي سلامت DNA اسپرم جهت تشخيص رويكرد درماني مناسب در مردان نابارور، مي تواند در موفقيت تكنيك هاي كمك باروري و حفظ سلامت نسل آينده مؤثر باشد.