ارزيابي اثرات تزريق دائمي زير جلدي در برابر چندين تزريق روزانه انسولين بر سطح هموگلوبين گليكوزيله در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2: مطالعه مروري نظام مند و متاآناليز بر پايه مطالعات كارآزمايي باليني

زمينه. ديابت يك بيماري متابوليك و يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن و بيماري متابوليكي است. هدف ما در اين مطالعه مروري نظام مند و متاآناليز، مقايسه تأثير چندين تزريق روزانه انسولين در برابر تزريق دائمي زير جلدي انسولين بر سطح هموگلوبين گليكوزيله در بيماران ديابتي مبتلا به ديابت نوع 2 مي باشد. روش كار. مطالعاتي كه باهدف مقايسه تأثير چندين تزريق روزانه انسولين در برابر تزريق دائمي زير جلدي انسولين بر سطح هموگلوبين گليكوزيله تا انتهاي سال ۲۰۲۲ در پايگاه ها اطلاعاتي بين المللي منتشرشده بودند، جستجو و بازيابي شدند. از آزمون هاي كاي-اسكوئر و2 I به ترتيب براي تعيين وجود و اندازه هتروژنيستي استفاده شد. يافته ها. در اين مطالعه مروري نظام مند و متاآناليز، 9 مطالعه كار آزمايي باليني تصادفي سازي شده وارد شد. نتايج تحليل نشان داد كه در مقايسه با گروه چندين تزريق روزانه انسولين، هموگلوبين گليكوزيله در افراد گروه تزريق دائمي زير جلدي انسولين به طور معني داري كاهش يافته است، به گونه اي كه تفاوت ميانگين استاندارد برابر با (CI: -0/46_ -0/06 ،P=0/025 95%) 0/26- مي باشد. باتوجه به نتايج آزمون ايگر (0/333=P) و بگ (0/677=P) ؛ در اين مطالعه تورش انتشار مشاهده نشد. نتيجه گيري. بر اساس شواهد موجود تزريق دائمي زير جلدي انسولين مي تواند به طور معني داري در كاهش و كنترل سطح هموگلوبين گليكوزيله موفق باشد، زيرا بيماران گروه درماني تزريق دائمي زير جلدي انسولين سطوح هموگلوبين گليكوزيله پايين تري داشتند. پيامدهاي عملي. در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو، درمان با انسولين با روش تزريق دائمي زير جلدي بهتر از روش چندين تزريق روزانه مي تواند سطح هموگلوبين گليكوزيله را كنترل نمايد.