اثر ضد التهابي تمرين شنا و جنيستئين به صورت توأم در پانكراس موش هاي صحرايي ديابتيك اواريكتومي شده

زمينه. دوران يائسگي گاهي با افزايش قندخون و افزايش سيتوكين هاي التهابي همراه است. ورزش و جنيستئين داراي فعاليت هاي بيولوژيكي شامل اثر ضدالتهابي و نيز فعاليت ضد ديابتي مي باشند. بنابراين در اين مطالعه اثرات تركيبي تمرين منظم شنا و جنيستئين به عنوان يك راهكار پيشگيري در برابر التهاب و آسيب سلولي پانكراس در موش هاي صحرايي اواريكتومي شده ديابتيك مورد مطالعه قرار گرفت. روش كار. تعداد چهل و دو سر موش ماده نژاد ويستار در 6 گروه Sham، اواريكتومي (OVX)، اواريكتومي ديابتيك (OVX.D)، اواريكتومي ديابتيك+ورزش (OVX.D.E)، اواريكتومي ديابتيك+جنيستئين (OVX.D.G) و اواريكتومي ديابتيك+ ورزش+ جنيستئين (OVX.D.E.G) تقسيم شدند. حيوانات تمرين شنا و تجويز جنيستئين را به تنهايي و يا به صورت توأم به مدت هشت هفته دريافت كردند. در انتهاي اين دوره، ميزان پروتئين هاي TNF-α، Nf-κB، IL-1β و SIRT1 با استفاده از وسترن بلات در بافت پانكراس مورد مطالعه قرار گرفت. يافته ها. اواريكتومي باعث افزايش بيان TNF-α، Nf-κB و IL-1β و كاهش بيان SIRT1 گرديد كه اين اثرات در موش هاي صحرايي اواريكتومي شده ديابتيك چشمگير بود. تيمار با جنيستئين و تمرين ورزشي به تنهايي سبب معكوس شدن اين تغييرات در ميزان پروتئين ها و بهبود فرآيند التهابي گرديد ولي اثر تركيبي اين دو مداخله قوي تر بود. نتيجه گيري. تركيب جنيستئين و ورزش منظم شنا قدرت محافظت بيشتري در بافت پانكراس و پيشگيري از آسيب آن دارد. بنابراين احتمالاً انجام فعاليت هاي فيزيكي مناسب و گنجاندن مواد غذايي مناسب مانند فيتواستروژن ها مي تواند از بروز اختلالات احتمالي همچون ديابت در دوران يائسگي جلوگيري نمايد. پيامدهاي عملي. نتايج اين مطالعه مي تواند سياستگذاران سلامت را جهت پيشگيري از اختلالات و عوارض ناشي از يائسگي راهنمايي كند.