دانش، نگرش و عملكرد ارايه دهندگان و دريافت كنندگان خدمات بهداشتي- درماني نسبت به كودك آزاري در شهر تبريز

زمينه. كودك آزاري يكي از مشكلات عمده سلامت عمومي در سطح جهاني است. دانش و نگرش والدين و ارايه دهندگان خدمات سلامت در پيشگيري و كنترل رفتار كودك آزاري از اهميت بالايي برخوردار است. از اين رو، اين مطالعه با هدف بررسي دانش، نگرش و عملكرد ارايه دهندگان و دريافت كنندگان خدمات بهداشتي درماني نسبت به كودك آزاري در شهر تبريز انجام شد. روش كار. اين مطالعه به صورت توصيفي-تحليلي در ميان 445 نفر از ارايه دهندگان و 390 نفر از دريافت كنندگان خدمات بهداشتي-درماني تبريز در سال 1400 انجام شد. مشاركت كنندگان با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شده و اطلاعات آنها از طريق پرسشنامه محقق ساخته گردآوري شد. از رگرسيون خطي چندگانه جهت بررسي ارتباط ميان متغيرهاي مورد بررسي استفاده شد. يافته ها. ميانگين نمره دانش، نگرش و عملكرد ارايه دهندگان خدمات سلامت درباره كودك آزاري به ترتيب برابر 73/21، 87/89 و 85/12 بود. همچنين ميانگين نمره دانش، نگرش و عملكرد دريافت كنندگان خدمات سلامت درباره كودك آزاري به ترتيب برابر 58/81، 64/3 و 48/18 بود. بين نمره دانش و عملكرد ارايه دهندگان خدمات سلامت با گذراندن دوره آموزشي در حيطه كودك آزاري، شغل و تحصيلات ارتباط معناداري ديده شد. به طوري كه گذراندن دوره آموزشي، نمره دانش را 3/33 واحد افزايش مي داد. همچنين بين نمره دانش و نگرش دريافت كنندگان خدمات سلامت با جنسيت، تحصيلات و وضعيت تأهل ارتباط معناداري ديده شد. به طوري كه نمره دانش افراد با تحصيلات فوق ليسانس نسبت به ديپلم، 8/03 واحد و افراد متاهل نسبت به مجرد 4/81 واحد بالاتر بود. نتيجه گيري. با توجه به دانش، نگرش و عملكرد مطلوب ارايه دهندگان خدمات سلامت نسبت به كودك آزاري، اين كاركنان پتانسيل بالايي در تشخيص كودك آزاري داشته و مي توانند ابتكارات پيشگيرانه در مراقبت هاي اوليه را توسعه دهند. همچنين با توجه به سطح متوسط دانش و عملكرد خانواده ها در حيطه كودك آزاري، طراحي برنامه هاي آموزش خانواده براي والدين و نيز راه اندازي خدمات حمايتي مبتني بر جامعه در مراكز بهداشتي براي جلوگيري از كودك آزاري ضروري به نظر مي رسد. پيامدهاي عملي. يافته هاي اين مطالعه مي تواند در اختيار سياستگذاران وزارت بهداشت قرار گيرد تا با تدوين دستورالعمل هاي ملي برخورد با كودك آزاري، فرصتي براي بهبود دانش، نگرش و عملكرد ارايه دهندگان و دريافت كنندگان خدمات سلامت فراهم آيد.