ارزيابي ميزان بيان ميكرورنا-378 و ميكرورنا-103 و ميكرورنا-497 در ملانوما

زمينه. هدف از اين مطالعه، بررسي تغييرات نسبي در سطح بيان نمونه هاي ميكرورنا-378 و ميكرورنا-103 و ميكرورنا-497 در تومور ملانوما است. روش كار. 40 نمونه از تومور و 40 نمونه از بافت حاشيه اي سالم اطراف تومور به عنوان نمونه كنترل در اين مطالعه جمع آوري شد. پس از جمعآوري نمونه ها، RNA ها استخراج و بيان ژن هاي مورد نظر با استفاده از روش Real-time PCR مورد ارزيابي قرار گرفت. تفاوت در سطح بيان اين سه گروه با آزمون هاي آماري مناسب ارزيابي شد و 0/05 P به عنوان سطح معني داري در نظر گرفته شد. يافته ها. سطح بيان هر سه ژن در نمونه هاي تومور با نمونه هاي حاشيه سالم تفاوت معني داري داشت. همچنين، ژن ها به طور قابل توجهي با ويژگي هاي باليني بيماران مانند متاستاز و درگيري غدد لنفاوي مرتبط بودند. نتيجه گيري. يافته هاي ما نشان داد كه ميكرو RNA هاي مورد بررسي مي توانند به عنوان بيوماركر پاتولوژيك در ملانوما مورد استفاده قرار گيرند. با اين حال، انجام تحقيقات بيشتر در جوامع مختلف با حجم نمونه بزرگتر لازم است. پيامدهاي عملي. بيوماركرهاي مورد بررسي در تشخيص زود هنگام ملانوما مؤثر هستند و در نتيجه با تشخيص زود هنگام باعث بقاي بهتر در بيماران مي شوند.