تأثير طرحواره درماني هيجاني بر باورهاي غيرمنطقي و تن پنداره زنان مبتلا به اختلال بدشكلي بدني

زمينه. پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير طرحواره درماني هيجاني بر باورهاي غيرمنطقي و تن پنداره زنان داراي اختلال بدشكلي بدني انجام گرفت. روش كار. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه زنان با اختلال بدشكلي بدني بود كه در سال 1400 جهت انجام معاينات به مراكز روانپزشكي منطقه 5 تهران مراجعه نموده اند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس از افراد مراجعه كننده به اين مراكز، تعداد 30 نفر انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه باورهاي غيرمنطقي اهواز و پرسشنامه چند بعدي رابطه خود و بدن بود. داده ها با استفاده از تحليل تحليل كوواريانس چند متغيره (مانكووا) در نرم افزار SPSS نسخه 24 تحليل شد. يافته ها. طرحواره درماني هيجاني بر باورهاي غيرمنطقي (نمره كل) و تن پنداره زنان داراي اختلال بدشكلي بدني مؤثر است. همچنين طرحواره درماني هيجاني بر باورهاي غيرمنطقي در مؤلفه هاي توقع تاييد ديگران، اجتناب از مشكل و بي مسئوليتي هيجاني مؤثر بوده است اما در مؤلفه درماندگي در برابر تغيير تأثير معناداري نداشته است. نتيجه گيري. با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه طرحواره درماني هيجاني مي تواند روشي موثر در اصلاح باورهاي غيرمنطقي و تن پنداره زنان مبتلا به اختلال بدشكلي بدني باشد. پيامدهاي عملي. از نتايج حاصل چنين استنباط مي شود كه درمانگران مي توانند در فرايند درمان باورهاي غير منطفي و تن پنداره از طرحواره درماني هيجاني به عنوان يكي از روش ه اي كارامد استفاده كنند.