فراواني ضايعات دهاني در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك در اصفهان

زمينه. يكي از تظاهرات باليني قابل توجه در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك، ضايعات دهاني است. علي رغم بالا بودن شيوع اين ضايعات، فراواني آنها در ايران مورد بررسي قرار نگرفته است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان فراواني ضايعات دهاني در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك در اصفهان انجام پذيرفت. روش كار. مطالعه توصيفي-مقطعي حاضر، 106 بيمار مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك مراجعه كننده به كلينيك هاي روماتولوژي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان را با مشاهده، معاينه باليني، تكميل چك ليست و همچنين ارزيابي سوابق پزشكي بيماران مورد بررسي قرار داد. نمونه گيري به روش آسان انجام شد و گردآوري داده ها با استفاده از چك ليست طراحي شده صورت پذيرفت. نرم افزار SPSS نسخه 25 و همچنين روش هاي آماري توصيفي شامل تهيه جداول توزيع فراواني و محاسبه ميانگين، انحراف استاندارد، درصد ها و ضرايب همبستگي، آزمون دقيق فيشر، آناليز واريانس يك طرفه و آزمون كروسكال_واليس جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها. مطابق با نتايج بدست آمده از مطالعه حاضر، شايع ترين ضايعه دهاني در بيماران اريتم (29/63%) و كم ترين ضايعه كانديدا (3/7%) بود. همچنين يافته هاي ما نشان داد كه شايع ترين محل درگيري در بيماران مخاط باكال بود. نتيجه گيري. با توجه به شيوع بالاي ضايعات مخاط دهان در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوز سيستميك، تأكيد بر همكاري روماتولوژيست ها و متخصصان بيماري هاي دهان براي تشخيص زودهنگام و هدايت بيماران جهت شروع سريع تر درمان بسيار مهم است. پيامدهاي عملي. 74/53% بيماران فاقد ضايعات دهاني و 25/47% داراي ضايعات دهاني بودند.