بررسي واژۀ ظهور در قرآن و روايات و ارتباط آن با سلامت فردي و اجتماعي

سابقه و هدف: در دهه‌هاي اخير و پس از تحقق انقلاب اسلامي در ايران، مباحث گوناگوني دربارۀ انقلاب جهاني حضرت مهدي (عج) در محافل علمي و ميان انديشمندان آغاز شده و پژوهش‌هاي فراواني نيز در اين زمينه صورت گرفته و حتي مراكز تحقيقاتي ايجاد و نشرياتي در اين حوزه منتشر شده است و به موضوعاتي چون بررسي عوامل غيبت امام (ع)، زمينه‌سازي ظهور، علائم ظهور، چرايي يأس از ظهور و نقش مردم در تعجيل ظهور پرداخته شده است. در اين پژوهش به بررسي واژۀ ظهور و روايات مرتبط با آن و سپس به تأثيري كه ظهور در تأمين سلامت فردي و اجتماعي دارد پرداخته شده است.روش كار: اين پژوهش از نوع كتابخانه‌اي است و با روش توصيفي - تحليلي و بهره‌گيري از فرهنگ‌هاي لغات و واژه‌نامه‌ها، بررسي آيات قرآني و روايات و همچنين جست‌وجو در پايگاه‌هاي اطلاعاتي مقالات مانند مگيران و نورمگز در صدد اين برآمده است كه بتواند معاني مختلف واژۀ ظهور، مشتقات و كاربردهاي استعمالي آن را احصاء و معاني آن را در كلام الله بررسي كند. مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: ظهور و مشتقات آن در معاني متعددي مانند آشكارشدن و غلبه‌يافتن به كار رفته و در قرآن از اين واژه براي پيروزي اسلام و غلبۀ آن بر ساير اديان استفاده شده است. اولين بار پيامبر (ص) اين واژه را دربارۀ موضوع مهدويت مطرح كرده است. علاوه‌براين، از آيات و روايات نيز استفاده مي‌شود كه يكي از اهداف ظهور، تجديد حيات ديني و احياي دوبارۀ سنت‌هاي فراموش‌شده است. به تعبير ديگر، اين تجديد و احياء براي رسيدن فرد و جامعه به صلاح و دورشدن آنان از فساد و تباهي است كه زمينه‌ساز تأمين سلامت فردي و اجتماعي خواهد بود.نتيجه‌گيري: هدف از ظهور حضرت مهدي (عج) از بين بردن ريشه‌هاي ظلم و فساد و تحقق عدالت در سطح جهاني است كه با تحقق آن زمينۀ رشد و تعالي انسان‌ها فراهم مي‌شود و سلامت فردي و اجتماعي آنان تحقق مي‌يابد.