نقش راهبردهاي مقابله‌اي مسئله‌محور حين اندوه و سختي مبتني بر دعاهاي 7 و 54 صحيفۀ سجاديه بر اساس رويكرد روان‌شناسي در فرايندهاي روان‌شناختي؛ مطالعۀ كيفي

سابقه و هدف: واكنش‌هاي انسان در برابر موقعيت‌هاي تنش‌زا متعدد است؛ از شادي و نشاط در برابر رويدادهاي تلاش‌برانگيز و درعين‌حال قابل حل‌وفصل گرفته تا هيجاناتي ازقبيل اضطراب، خشم، نااميدي و افسردگي. زماني كه وضعيت تنش‌زا استمرار يابد، بسته به ميزان موفقيت شخص در مقابله با آن وضعيت، احتمال اينكه او از لحاظ هيجاني دچار نوسان شود، وجود دارد. در مقالۀ حاضر سعي شده است كه به راهبردهاي مقابله‌اي مسئله‌محور حين اندوه و سختي بر اساس رويكرد روان‌شناسي در فرايند روان‌شناختي مبتني بر ديدگاه امام سجاد (ع) پرداخته شود.روش كار: روشِ پژوهش حاضر كيفي از نوع تحليل محتواي متعارف است كه به‌صورت هدفمند دو دعاي 7 و 54 از كتاب صحيفۀ سجاديه انتخاب و با ابزار تحليل اسنادي و داده‌هاي كتابخانه‌اي با نرم‌افزار مكس كيودا نسخۀ 2018 تحليل شد. مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند.يافته‌ها: تحليل‌ها نشان مي‌دهد كه در حوزۀ شناختي خداشناسي، خودشناسي، سبك بينش نسبت به ‌سختي‌ها، توكل، اميد، پذيرش، مثبت‌نگري، ايمان به خدا و اعتقاد به سنت‌هاي الهي، در حوزۀ رفتاري ياد خدا، اقراركردن، درخواست‌كردن، پناه‌جويي و حمايت‌طلبي، توسل و تقوا و در حوزۀ هيجاني - معنوي دعا، ياد خدا، توسل، محبت و مهرورزي، عفو و گذشت به‌عنوان مؤلفه‌هاي مقابله‌اي در صحيفۀ سجاديه حين سختي مي‌تواند موجبات كاهش غم و اندوه و اضطراب را فراهم نمايد. نتيجه‌گيري: اندوه افراطي در فرد مانع ارتباط او با خدا و عملكرد مثبت و درنتيجه مانع رشد و تكامل وجودي وي و همچنين موجب غفلتش مي‌شود؛ بنابراين فرد با داشتن مهارت‌هاي لازم و راهبرد درست براي رويارويي با مشكلات مي‌تواند به آرامش رواني برسد.