نقش هويت ديني در پيش‌بيني منش ورزشي پسران نوجوان بسكتباليست

سابقه و هدف: با وجود اينكه ورزش نقش اثرگذاري در مقوله‌هاي سياسي، اجتماعي، اقتصادي، علمي و فرهنگي ايفا مي كند، اين پديده در عصر امروزي با چالشي جدي روبه‌رو است كه همان از بين رفتن روحيه و منش ورزشي در جوامع ورزشي است. با توجه به اينكه هويت ديني بر رفتار افراد اثرگذار است، پژوهش حاضر با هدف نقش هويت ديني در پيش‌بيني مؤلفه‌هاي منش ورزشي پسران نوجوان بسكتباليست صورت گرفته است.   روش كار: مطالعۀ حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعۀ پژوهش نوجوانان 13 تا 18 سالۀ استان گيلان بودند كه در مسابقات بسكتبال تابستان سال 1401 شركت كردند. 200 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. داده‌ها با پرسش‌نامه‌هاي منش ورزشي ولراند و هويت ديني خوشاوي جمع‌آوري و با روش‌هاي ضريب همبستگي و رگرسيون چندگانه با الگوي هم‌زمان در نرم‌افزار SPSS نسخۀ 26 تحليل شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند.يافته‌ها: نتايج آزمون ضريب همبستگي نشان داد كه باورها و عواطف ديني با مؤلفه‌هاي احترام به روابط اجتماعي، حريف، قوانين، مسئولان و تعهد به ورزش رابطۀ مثبت داشت. همچنين، دو مؤلفۀ باور و رفتار ديني با نداشتن رويكرد منفي در عملكرد ورزشي ارتباط مثبت نشان داد. يافته هاي تحليل رگرسيون نشان داد كه هويت ديني توانست 81% از ميزان احترام به روابط اجتماعي، 79% از احترام به قوانين و مسئولان و تعهد به ورزش، 77% از ميزان احترام به حريف و 80% از نداشتن رويكرد منفي در عملكرد ورزشي را در پسران بسكتباليست پيش‌ بيني كند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش حاضر، فرضيه‌هاي مبتني بر وجود رابطۀ معني‌دار بين هويت ديني و مؤلفه‌هاي منش ورزشي پسران بسكتباليست تأييد مي شود. با در نظر گرفتن نقش مثبت باور ديني و رفتارها و عواطف ديني بر سلامت رواني نوجوانان ورزشكار، اهميت‌دادن به آنها از طريق والدين، مربيان و مسئولان ورزشي مي‌ تواند كمك شاياني به بهبود سلامت اخلاقي و معنوي ميدان‌ها و رويدادهاي ورزشي نمايد.